គំនិតគួរពិចារណាខ្លឹមសារនៃជីវិត
(៧០)
“...
បុគ្គលមានធម៌ ប្រកាន់ហេតុផល ជាសំខាន់ជានិច្ច
មិនថាអ្នកណាធ្វើខុស មកច្រើនតិច ប៉ុនណាទេ
បើឃើញហេតុផល ដែលប្រព្រឹត្តទៅដូចនេះ
ចេះឲ្យអភ័យដល់គេបានយ៉ាងងាយ។
ការតាំងចិត្តពិត មិនខឹងក្រោធ
ព្រមជាមួយការប្រើបញ្ញា រកហេតុផលមកប្រកបផ្សំ
ដើម្បីមិនឲ្យមានសេចក្ដីក្រោធខឹងកើតឡើង
គឺការតាំងចិត្តពិត ដែលចូលដល់ហេតុផល
ដែលជាការចាំបាច់របស់អ្នកដទៃ ដែលធ្វើនូវរឿងបណ្ដាលឲ្យចិត្តខឹង
ហើយពេលឃើញហេតុផល ជាការចាំបាច់របស់គេ
ក៏នឹងឲ្យអភ័យបាន មិនខឹងនឹងគេទេ។
ការហ្វឹកហាត់ធ្វើចិត្តមិនឲ្យក្រោធខឹង ទើបមានសមតុល្យទៅនឹងការហ្វឹកហាត់
ការចេះឲ្យអភ័យ ក្នុងកំហុសរបស់អ្នកដទៃ មិនថា គេនឹងដឹង
ឬមិនដឹងក៏ដោយ...”៕
---------------------------------
អប់រំដោយ
តេ. ញាណសំវរ
No comments:
Post a Comment