(កាព្យបទ៧)
១- ជួបមុខមិត្តពោលវាចា
ថាខ្លួនប្រាថ្នាឲ្យរបស់
២- ពោលតែមាត់ឥតសប្បុរស
ថាឆ្នាំនេះអស់ចាំឆ្នាំក្រោយ ។
៣- បើមិត្តធ្វើអំពើណា
ក៏ពោលវាចាចាក់បណ្ដោយ
៤- ល្អនូវមុខអាក្រក់ក្រោយ
មិត្តនេះនាំធ្លោយថ្លស់អស់ខ្លួន ។
មិត្តទាំង ៤ នេះល្អតែមាត់
ចិត្តឥតទៀងទាត់អត់ក្ដីស្ងួន
កុំទៅសេពគប់នៅចួបចួន
នាំឲ្យថ្លស់ខ្លួនខូចអាសារ ៕
ដដ.
No comments:
Post a Comment