តើអ្នកណាដែលឈឺចាប់ក្នុងរឿងស្នេហា?

រឿងមនោសញ្ចេតនា វាគឺជារឿងដែលពិបាកនឹងយល់ ឬមិនអាចនឹងពាល់បានផងក៏មាន។ អ្នកខ្លះអះអាងថាយល់ពីសេក្តីស្រឡាញ់ តែបែរជាពាល់តិចតួចបំផុតអំពីរឿងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់។ ទ្រឹស្តីខ្លះនិយាយថា “ស្រឡាញ់តិច ឈឺចាប់ក៏មានតិច តែបើស្រឡាញ់ច្រើន ឈឺចាប់ក៏មានច្រើនដែរ”។ ពេលខ្លះសូម្បីតែខ្ញុំខ្លួនឯងដែលកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ក៏យល់ស្រដៀងនឹងការលើកឡើងបែបនេះដែរ។ ខ្ញុំពិតជាយល់ខុសមែនហើយ។

សេចក្តីស្រឡាញ់ខ្លះ គឺពោរពេញទៅដោយការជាប់ជំពាក់។ នេះបើនិយាយនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់បែបលោកិយ ឬលោកសម្ភារ ឬ Material World។ មនុស្សជាច្រើន យុវវ័យ និងយុវជនខ្លះដែលពុំយល់ពីតម្លៃនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ បានផ្តល់ភាពសំខាន់ខ្លាំងទៅលើសម្បកកាយដែលកើតរលត់ៗ វង្វេងនឹងសម្រស់ខាងក្រៅ ឈ្លក់នឹងរូបខ្លួនឯង កើតចិត្តជាប់ជំពាក់គួរឱ្យសង្វេគ។ នេះបើនិយាយក្នុងផ្លូវចិត្តវិញ្ញាណ ឬ Spiritual World។ តើអ្នកណាដែលឈឺចាប់ក្នុងរឿងស្នេហា?

ខ្ញុំធ្លាប់អានទស្សនៈមួយពីអ្នកប្រាជ្ញម្នាក់ដែលលោកនិយាយថា “ភ្លើងនៃវិជ្ជាដុតកម្ទេចចិត្តជំពាក់ខាងលោកសម្ភារ។ រីចំណែកឯភ្លើងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ពិតវិញ វាដុតកម្ទេចជំងឺព្រលឹង”។ ជីវិត គឺមានកើត និងមានស្លាប់ វិលជុំជារង្វង់ ប្រៀបដូចជាកាក់តែមួយដែលមានពីរខាង។ វាពិតជាសច្ចភាពដែលបដិសេធមិនបាន ពីព្រោះឱ្យតែមានស្លាប់ គឺត្រូវមានរស់ ហើយឱ្យតែមានរស់ គឺត្រូវមានស្លាប់។ ជីវិតមនុស្សតែងមានជំងឺពីរសំខាន់ៗ៖ ជំងឺទី១. គឺជាជំងឺផ្លូវកាយ ឬជំងឺផ្លូវក្រៅ, ជំងឺទី២. គឺជំងឺព្រលឹង ឬជំងឺផ្លូវក្នុង។ សេចក្តីស្រឡាញ់ វាអាចព្យាបាលជំងឺផ្លូវក្នុងបាន។ នេះបានហៅថា “សេះដាច់យកសេះតាម ហើយរនាបបាក់ ត្រូវយករនាបជួស”។

ចុងក្រោយយើងអាចកំណត់ត្រឹមតែម្យ៉ាងថា “ស្រឡាញ់តិច ឈឺចាប់ច្រើន ហើយស្រឡាញ់ច្រើន ឈឺចាប់តិច ឬស្រឡាញ់ពិត ឥតឈឺចាប់អ្វីទាំងអស់”។ ជោគជ័យក្នុងរឿងស្នេហា គឺបើយើងស្រឡាញ់គេ ហើយគេព្រមតបសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងវិញ នោះចាត់ទុកជារឿងល្អ។ ប៉ុន្តែបើខាងណាម្នាក់ស្រឡាញ់គេតែម្ខាងទេ គឺចាត់ទុកថាជារឿងឈឺចាប់។ បើត្រូវឈឺចាប់ដោយសារតែសេចក្តីស្រឡាញ់ ចូរយើងស្រឡាញ់ឱ្យខ្លាំងជាងមុន។ បើស្រឡាញ់ខ្លាំងហើយ នៅតែឈឺចាប់ទៀត ចូរស្រឡាញ់ឱ្យខ្លាំងលើសដើម...ស្រឡាញ់រហូតដល់ពាល់ និងរហូតដល់ចិត្តលែងឈឺចាប់។ ចូរសាកល្បងនៃក្បួនជីវិតបែបនេះ ហើយរស់នៅឱ្យស្រួល។ សូមឱ្យចិត្តបានរួចរំដោះ៕

កំណត់ចំណាំ

តើប្រិយមិត្តអ្នកអានយល់ពីគោលគំនិតថា “ស្រឡាញ់តិច ឈឺចាប់ច្រើន ហើយស្រឡាញ់ច្រើន ឈឺចាប់តិច ឬស្រឡាញ់ពិត ឥតឈឺចាប់អ្វីទាំងអស់” នេះយ៉ាងម៉េចដែរ?

Cr. Lam Lim