គម្បីឃើញថា
ជីវិតនេះសែនខ្លី!
ភិក្ខុទាំងឡាយ!
ខាងពួកភិក្ខុដែលចម្រើនមរណស្សតិយ៉ាងនេះថា “ឱហ្ន៎!
យើងអាចមានជីវិតរស់នៅបានត្រឹមតែមួយខណៈ ឆាន់អាហារស្រេចត្រឹមតែមួយប៉ម្រិច
យើងគប្បីយកចិត្តទុកដាក់ដល់ពាក្យអប់រំរបស់ព្រះមានព្រះភាគជាម្ចាស់ចុះ ការប្រណិប័តន៍តាមពាក្យអប់រំ
គួរធ្វើឲ្យមានច្រើនហើយហ្ន៎” ដូចនេះក៏ប្រពៃ,
ថា “ឱហ្ន៎!
យើងអាចនឹងមានជីវិត នៅបានត្រឹមតែមួយខណៈដែលដកដង្ហើមចូល និងដកដង្ហើមចេញ ឬដកដង្ហើបចេញ និងដកដង្ហើមចូល។
យើងគប្បីយកចិត្តទុកដាក់លើពាក្យអប់រំរបស់ព្រះមានព្រះភាគ ការប្រតិបត្តិតាមពាក្យអប់រំ
គួរធ្វើឲ្យច្រើនហើយហ្ន៎” ដូចនេះក៏ប្រពៃ,
ភិក្ខុទាំងនេះ
យើងហៅថា ជាអ្នកមិនប្រមាទហើយ, ជាអ្នកចម្រើនមរណស្សតិ ដើម្បីការអស់ទៅនៃអាសវៈយ៉ាងប្រត្យក្ស។
ភិក្ខុទាំងឡាយ!
ព្រោះដូច្នោះ ក្នុងរឿងនេះ ពួកអ្នកទាំងឡាយគប្បីឃ្លំមើលចិត្តថា “យើងទាំងឡាយ
នឹងជាអ្នកមិនប្រមាទហើយ, នឹងចម្រើនមរណស្សតិ ដើម្បីការអស់ទៅនៃអាសវៈយ៉ាងប្រត្យក្ស”
ដូចនេះ។
ភិក្ខុទាំងឡាយ!
អ្នកទាំងឡាយ គប្បីឃ្លំមើលចិត្តទុកយ៉ាងនេះឯង៕ [edit]
អដ្ឋក.អំ.
២៣/២២៧/១៧០
No comments:
Post a Comment