អប្បមាទធម៌

“...ព្រះធម៌ទោះបីជាមួយបាត ក៏អាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍ទាំងជាតិនេះ និងជាតិខាងមុខ ហើយអាចញ៉ាំងសេចក្ដីសម្រេចតាមក្តីប្រាថ្នាគ្រប់ប្រការបាន... ព្រះធម៌មួយបាតនោះគឺ អប្បមាទធម៌ បានដល់សេចក្ដីថា មិនប្រមាទ ពោលគឺ មានការរលឹកដឹងរឿយៗ មិនធ្វេសប្រហែសភ្លេចខ្លួន។

បុគ្គលមិនប្រមាទ រមែងរលឹកនឹកដល់ព្រះរតនត្រៃទាំង ៣ ទាំងការឲ្យទាន រក្សាសីល ចម្រើនភាវនា បង្អោនចុះនូវការរលឹកនឹកដល់គុណព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ គ្រប់ដង្ហើមចេញចូលជានិច្ចផង ដូចនេះ មានឈ្មោះថា បុគ្គលបានតម្កល់ចិត្តនៅក្នុងអប្បមាទធម៌ហើយ...” ៕