“... មនុស្សអត់ឃ្លាន ឲ្យនៅជាសុខប្រក្រតីមិនបានទេ ទើបរត់រកនេះរកនោះ ជួបអ្វីក៏យកដៃចាប់ស្បាមមកដោយមិននឹកគិតថា
ខុសឬត្រូវឡើយ។ ហើយពេលក្រោយមក វត្ថុដែលខ្លួនបានស្បាមមកនោះក៏ដុតខ្លួនឯង ឲ្យក្ដៅរោលរាលខ្លាំងជាងភ្នក់ភ្លើង...។[edit]
ថេរដីការបស់
ព្រះគ្រូភូរិទត្តត្ថេរ
No comments:
Post a Comment