“...តើសេចក្ដីទុក្ខនៅក្នុងទីណា? សេចក្ដីទុក្ខនៅត្រង់ចិត្តតោងប្រកាន់មាំ
តោងប្រកាន់មាំក្នុងជាតិត្រកូល ក្នុងអត្តាតួខ្លួន
ក្នុងសត្វ ក្នុងបុគ្គលថា ជារបស់ខ្លួនឯងទាំងអស់។ ការតោងប្រកាន់មាំនេះឯង ដែលជាការប្រកាន់មាំមិនឲ្យមានសេចក្ដីសុខ
ឲ្យមានតែសេចក្ដីទុក្ខតែម្យ៉ាង។
វាប្រៀបដូចជាថា
យើងនឹងមិនឲ្យវាចាស់ វាក៏ចាស់ទៅរឿយៗ
ត្រូវដឹងថា តើវាចាស់ព្រោះអ្វី? ក៏ព្រោះថា ចិត្តមកតោងប្រកាន់មាំ ពេលចិត្តមកតោងប្រកាន់មាំ
ចិត្តទើបមកតោង មកទំអាស្រ័យនៅ មកកើត មកចាស់ជរា មកឈឺគ្រុនងាឲ្យព្យាធិ លទ្ធផលចុងក្រោយបំផុត
ក៏មកដល់នូវសេចក្ដីស្លាប់តែប៉ុណ្ណោះឯង...”។[edit]
ថេរដីការបស់ព្រះគ្រូ
ពុទ្ធាចារោ
រូបភាពៈ plus.google.com
No comments:
Post a Comment