គំនិតគួរពិចារណាខ្លឹមសារនៃជីវិត (៤៥)

គំនិតគួរពិចារណាខ្លឹមសារនៃជីវិត (៤៥)

“ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ!

សេចក្ដីទុក្ខទាំងឡាយទាំងពួង មានមូលមកពីតណ្ហា ឧបាទាន សេចក្ដីប្រាថ្នាចង់បានក្រាញននៀល និងការតោងប្រកាន់មាំជាយើង ជារបស់យើង រួមទាំងសេចក្ដីភ្លើតភ្លើនចិត្តក្នុងអារម្មណ៍ផ្សេងៗ។

វត្ថុដែលចូលមក ហើយតោងប្រកាន់ទុកដោយភាពមានខ្លួន ជារបស់ខ្លួន ដែលមិនបង្កទុក្ខ មិនបង្កទោសឲ្យនោះ មិនមាន រកមិនបានក្នុងលោកនេះទេ។

ពេលណាមួយ បុគ្គលបានមកឃើញគ្រាន់តែថា បានឃើញ ស្ដាប់គ្រាន់តែថា បានស្ដាប់  ដឹងគ្រាន់តែថា បានដឹង ចូលទៅមានសម្ព័ន្ធភាពជាមួយវត្ថុផ្សេងៗ គ្រាន់តែថា មិនវង្វេង មិនភាន់ច្រឡំ មិនស្រវឹង ពេលនោះចិត្ត ក៏ទំនេរពីការតោងប្រកាន់មាំ រួចផុតស្រឡះ មានចិត្តថ្លា មានចិត្តរីករាយ”៕

ពុទ្ធឱវាទមុនចូលបរិព្វាន

ស្រង់ពីត្រៃបិដក