គំនិតគួរពិចារណាខ្លឹមសារនៃជីវិត (៩២)

“…សង្ខារជាបច្ច័យឲ្យកើតវិញ្ញាណ” ក្នុងទីនេះ សំដៅសេចក្ដីថា វិញ្ញាណ គឺសេចក្ដីដឹង សេចក្ដីនឹកផ្សេងៗ ដែលកើតឡើងបាន ត្រូវអាស្រ័យចេតនា ។ បើមិនមានចេតនា ដែលជាធម្មជាតទទួលកាន់យកនូវអារម្មណ៍នោះទេ ទោះជាភ្នែក, ត្រចៀក, ច្រមុះ, អណ្តាត, កាយ និងខួរក្បាលនៅល្អគ្រប់យ៉ាង សេចក្ដីដឹងក៏កើតឡើងមិនបាន ដូចករណីព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ចូលឈាន សូម្បីសូរន្ទះនៅជិតៗនោះ ក៏ព្រះអង្គពុំទ្រង់ឮឡើយ…” ។

អប់រំដោយ

ភិ.ខៀវ ជុំ