(កាព្យបទ
៧)
១- ឮថាមិត្តបង់របស់
ចិត្តគ្មានសោមនស្សត្រេកអរឡើយ
២- ឮថាមិត្តចំរើនហើយ
ចិត្តគ្មានកន្តើយជួយត្រេកអរ ។
៣- បានហាមមនុស្សថ្លែងទោសមិត្ត
មិនឲ្យប្រព្រឹត្តនិយាយត
៤- សរសើរគេថាចិត្តល្អ
ដែលឮគេសរសើរគុណមិត្ត ។
មិត្តទាំង ៤ នេះមានសង្គ្រោះ
គួរស្មោះចំពោះអស់ពីចិត្ត
ត្រូវចងស្នេហាឲ្យបានស្និទ្ធ
យកធ្វើជាមិត្តតទៅហោង ៕
ដដ.ទំ.៤០៨
No comments:
Post a Comment