ជីវិតគឺជាការសាកល្បង ឬការពិសោធ

នៅពេលណាក៏ដោយដែលយើងត្រូវធ្លាក់នៅក្នុងស្ថានការណ៍ដែលអាក្រក់ ប្រសិនបើវានៅមិនទាន់អាច “សម្លាប់” យើងឱ្យ “ស្លាប់” បានទេនោះ យើង“កុំចុះចាញ់” និង “កុំចុះចាញ់”។

មិនសំខាន់នោះទេថាយើងមានអ្វីខ្លះ? ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់គឺ “យើងនឹងប្រើអ្វីដែលនៅសល់នោះយ៉ាងដូចម្តេច?”ហើយប្រាប់ខ្លួនឯងឱ្យខ្លាំងៗ ថា

“ខ្ញុំនឹងមានជីវិតដើម្បីខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់”។

“ខ្ញុំនឹងមិនមែនជាមនុស្សដែលល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់នរណាម្នាក់នុ៎ះទេ។ “ខ្ញុំនឹងប្រើពេលវេលាដែលនៅសល់ឱ្យបានល្អបំផុតហើយនឹងធ្វើវាឱ្យបានល្អបំផុតសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ”។ ខ្ញុំនឹងស៊ូនូវរាល់ភាពភ័យខ្លាចរបស់ខ្ញុំ”។ ចូរ “ប្រឈមមុខ” ជាមួយនឹង “ភាពភ័យខ្លាច” យ៉ាងក្លាហាន!

នៅលើលោកនេះ នៅមានផ្លូវដែលជារបស់យើង។ សូមកុំឱ្យនរណាមកជ្រើសរើសឱ្យយើង។ កំណត់ផ្លូវដែលត្រូវដើរដោយ “ខ្លួនយើងផ្ទាល់”។

នៅលើលោកនេះ មានអ្វីល្អៗ ជាច្រើនរង់ចាំឱ្យយើងជា “ម្ចាស់"។ ក្រោកឡើងមក ហើយចេញដំណើរទៅតាមផ្លូវដែលជារបស់យើង ទោះបីវាមិនសូវល្អតែយើងទទួលស្គាល់ថា នោះគឺអ្វីដែលប្រាប់មនុស្សទូទាំងពិភពលោកឱ្យដឹង ថា “ខ្ញុំនៅមិនទាន់ស្លាប់ទេ!” ។ មិនមាន នរណាចង់ធ្លាក់នៅក្នុងអំឡុងពេលវេលានៃភាព “លំបាកលំបិន” នៃជីវិត ប៉ុន្តែនៅពេលដែលវា “ដើរ” ចូលមកក្នុងជីវិតយើង “តួនាទី” របស់យើងគឺ“ទទួលស្គាល់” ហើយ “កុំចុះចាញ់”​ ។ សូមគិតថា ខ្ញុំនឹងប្រើនូវអ្វីដែលនៅសេសសល់ក្នុង “ជីវិត” ដើម្បីដើរចេញពីអំឡុងពេលដែល “លំបាកលំបិន” នៃជីវិតនុ៎ះ។ ខ្ញុំនឹងប្រើវា ខ្ញុំនឹងប្រើវា ពីព្រោះវាគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំមាន ព្រោះវាគឺជាអ្វីដែល “ល្អបំផុត” សម្រាប់ខ្ញុំ។

នៅពេលដែលយើង “ទទួលស្គាល់” ខ្លួនឯង នូវអ្វីដែលជារបស់យើងហើយ“ពិភពលោកក៏នឹងឃើញពីគុណតម្លៃរបស់យើង”ដែរ។ គ្រប់យ៉ាង “ចាប់ផ្តើម” ចេញពីខាងក្នុងគឺ “ចិត្ត” របស់យើងខ្លួនឯង។ យើងគ្រប់គ្នារមែងមាន “ក្តីសុបិន” ដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុង “ជីវិតភាពជោគជ័យ  គ្រួសារដែលកក់ក្តៅ”។ វាគួរតែជាអ្វីដែលយើង “ប្រាថ្នា” នោះគឺជាអ្វីដែលយើងគ្រប់គ្នាចង់ឱ្យកើតឡើងនៅក្នុង “ជីវិត”។

“សំណួរ” គឺ ប្រសិនបើវា មិនទៅតាមអ្វីដែលយើងគិតទុក តើយើងនឹងធ្វើដូចម្តេច?

“លែងលះគ្នា”

“បាត់បង់ការងារ”

“ផ្ទះត្រូវរឹបអូស”

“រថយន្តត្រូវរឹបអូស”! អ្វីទាំងនេះ មិនធ្លាប់មាននរណាចង់ឱ្យវាកើតឡើងទេ។ “ជីវិត” គឺជា “ការពិសោធន៍” និង “ការសាកល្បង”ហើយពិតប្រាកដណាស់ថា“ការពិសោធន៍” វាមិនធ្លាប់ងាយស្រួលនោះទេ។ ដូច្នេះ នៅពេលដែលយើងរំពឹងពីភាពសប្បាយពីជីវិត ប៉ុន្តែ “ជីវិត” បែរជាផ្តល់នូវ “ភាពលំបាក” មកឱ្យ “ផ្លាស់ប្តូរ” វាឱ្យទៅជា “ឱកាស” និង មិនត្រូវទៅបន្ទោសនរណា

ទោះបីពេលខ្លះ យើងភ័យខ្លាច យើងអាចនឹងស្រែកយំ ចូរប្រាប់ខ្លួនឯងទៅថា

“មិនអីទេ ... មិនអីទេ”។ ប៉ុន្តែការ “ចុះចាញ់” មិនគួរជាផ្លូវដែលយើងជ្រើសរើស។ ចូរ“ក្រសោបយក” នូវរាល់ខ្យល់ដង្ហើមដែលអ្នកស្រូបចូលទៅ ព្រោះវាគឺ “និម្មិតរូប” ថា

“អ្នកនៅមានជីវិត”។ “កុំស្លាប់” នៅមុនពេលដែលមិនទាន់ដល់ពេលដែលគួរ “ស្លាប់” ពិត។ ដូច្នេះចូរ “អរគុណ” នូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងនៅសេសសល់ កុំរវល់តែទៅខាតពេលជាមួយនិងការ“ថ្កោលទោស”ថាយើងគឺជាមនុស្សដែលទទួលរងនូវអំពើអយុត្តិធម៌ ឬ ថាយើងគឺជាមនុស្សដែលគ្មានភ័ព្វសំណាង។

ចូរប្រើ “ជីវិត” នៅគ្រប់ពេលវេលាដែលមាន យ៉ាង “អស្ចារ្យ”ឱ្យសមនឹងការដែល “លោកឪពុក” និង “អ្នកម្តាយ” តែងតែធ្លាប់និយាយប្រាប់គេថា

“អ្នក គឺជាកាដូដ៏វិសេសវិសាលបំផុត”

សូមផ្ញើពាក្យពេចន៍ទាំងនេះ បានជាកម្លាំងចិត្តដល់អ្នកទាំងអស់គ្នា!🏊🚵🚴