បើយើងសម្រេចចិត្តថា “ធ្វើទង្វើជាក់ស្តែង” គឺយើងត្រូវប្រឈមនឹងកំហុសខុសឆ្គងខ្លះៗគ្រប់ពេលវេលា។
ប៉ុន្តែបើយើងអនុវត្តសកម្មភាពជាក់ស្តែងបានល្អ ដោយពុំមានកំហុសសោះ
យើងអាចប្រឈមមុខនឹងការច្រណែន។ ពេលមានចិត្តច្រណែន ចិត្តឈ្នានីសក៏កើតឡើង។
ពេលគំនិតចង់ជាន់ ចង់ឈ្នានីសកើតឡើងហើយ កំហុសខ្លះៗ
ឬកំហុសតិចតួចរបស់យើងក៏នឹងត្រូវបើកបង្ហាញ ជាភស្តុតាងដើម្បីជាន់ឈ្លី
មើលងាយ ជាន់ពន្លិច វាយប្រហារ។
ជីវិតស្រួលបំផុត គឺកុំធ្វើអីទាំងអស់
ហើយជីវិតបែបនេះ តើក្នុងនាមយើងជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានវត្តមានលើផែនដីនេះ
ពិតជាប្រាថ្នាបែបនេះមែនទេ? ជីវិតដែលមិនធ្វើអ្វីសោះ
ជីវិតដែលមិនធ្វើអ្វីសោះ....!! ជាក់ស្តែងក្នុងការរស់នៅ
យើងមិនចង់វាយអ្នកណាម្នាក់ទេ
ហើយយើងក៏មិនត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកណាម្នាក់ ធ្វើឱ្យយើងឈឺចាប់បានដែរ។
ពេលខ្លះទៀត ដៃក្តាប់យ៉ាងណែនថា “នឹងវាយឱ្យដួល”
តែដោយចិត្តចេះស្ទាបចំណេះដឹង
ក៏កើតអារម្មណ៍មនោសញ្ចេតនាមួយថា៖ “ក្រែងលោវាយទៅហើយ
ដៃដែលមានចំណេះដឹងធ្ងន់ហួស
អាចបង្ករបួសធ្ងន់ដល់អ្នកដែលយើងវាយទេដឹង...?” ក្តាប់ដៃ
ហើយដាក់ចុះវិញ ដើរចេញ មិនចង់វាយ តែទុកឱ្យពេលវេលាជាអ្នកបើកបង្ហាញការពិត។
ក្តីមេត្តា ក្តីករុណា កើតឡើងគ្រប់ពេល ទោះជាមួយមនុស្សមិនល្អក៏ដោយ។ មេត្តា
ករុណា ព្រោះឃើញអវិជ្ជានៅពេញខ្លួនមនុស្សអាក្រក់
ឬឃើញឈាមជាបងជាប្អូននៅពេញកាយ។ នេះឬជីវិត...?
No comments:
Post a Comment