កុំប្រមាទក្នុងជីវិត

យើងមានជីវិតរស់នៅក្នុងលោកមិនយូរទៀតទេ

បន្តិចក៏យប់ បន្តិចក៏ថ្ងៃ បន្តិចក៏នឹងអស់ពេលទៅហើយ។

 យើងកាន់តែចាស់ជរាទៅរាល់ថ្ងៃ

ទោះបីមានអ្នកណាមកសរសើរយើងថា មើលទៅក្មេង វាមិនពិតទេ។

តាមពិតទៅយើងដេកជាមួយភាពចាស់ជរានេះជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅលើគ្រែរបស់យើង

គឺដេកជាមួយខ្លួនរបស់យើងដែលកំពុងចាស់ទៅរាល់ថ្ងៃ

សភាពរាងកាយដែលចាស់គ្រាំគ្រាទ្រុឌទ្រោមទៅជារឿយៗរាល់ថ្ងៃ

ហើយមិនយូរទេ យើងនឹងទៅដល់ទីជើងថ្ករ។

ព្រោះដូច្នោះ ពេលវេលាដែលនៅសេសសល់ វាមិនមានច្រើនទេ

កុំគិតថា យើងនឹងមានពេលស្រោចស្រង់ស្តារឡើងវិញ

យើងនឹងអង្គុយធ្វើធម៌ពេលណាក៏បាន

ព្រោះយើងបានដឹងជ្រាបរូបមន្តសម្រេចក្នុងការចូលដល់ធម្មកាយហើយថា

ឲ្យឈប់ ឲ្យស្ងប់ ឲ្យប្រងើយកន្តើយយ៉ាងសប្បាយៗ

យើងនឹងធ្វើពេលណាក៏បាន

គិតយ៉ាងដូច្នេះ គេហៅថា កំពុងមានសេចក្តីប្រមាទ!!!

យើងត្រូវគិតថា យើងនឹងស្លាប់ក្នុងវិនាទីនេះ

មុននឹងស្លាប់ តើយើងបានអ្វីជាទីពឹងទីពំនាក់ និងជាទីរលឹក

ឬកាន់យកទៅក្នុងភពខាងមុខ

គិតដូច្នេះហើយ យើងមិនមានការប្រមាទ។

បុគ្គលដែលចូលដល់ព្រះធម្មកាយមិនបាន

មានត្រឹមតែមួយប្រការគឺ បុគ្គលដែលមិនធ្វើអ្វីសោះប៉ុណ្ណោះ

មិនទាក់ទងថាបុណ្យច្រើន ឬបុណ្យតិច

វាស្ថិតនៅត្រង់ថា នឹងធ្វើឬមិនធ្វើ

ចង់បានឬមិនចង់បានតែប៉ុណ្ណោះឯង៕

លោកគ្រូតូច

ប្រែ.ចាន់