កើតឡើង តាំងនៅ រលត់ទៅ

គ្រប់ពេលវេលាតាំងពីកើតឡើង រហូតមកដល់ពេលនេះ រូបកាយរបស់យើងរមែងទ្រុឌទ្រោមចាស់គ្រាំគ្រាទៅតាមលំដាប់ ហើយក៏មិនយូរទៀតទេ យើងក៏ត្រូវបោះបង់ចោលរូបកាយនេះទៅ រូបកាយដែលគេបានបោះបង់ចោលទៅហើយនោះ ក៏កា្លយទៅជាអង្កត់អុស ដែលគេទុកចោលឲ្យនៅក្នុងព្រៃថ្មសាន មិនយូរក៏ពុកផុយ រលួយរលេះ រល្បាយទៅតាមច្បាប់ធម្មជាតិ។ ព្រោះហេតុដូច្នោះ វត្ថុនេះ ខណៈដែលនៅជាមួយអត្តាយើងនេះឯង វាមិនមែនជារបស់ពិត មានត្រឹមគ្រាន់តែជាគ្រឿងអាស្រ័យបណ្ដោះអាសន្នប៉ុណ្ណោះ។ វត្ថុដទៃក្រៅពីនេះ ក៏មានដំណើរលំអានប្រព្រឹត្តទៅដូចៗគ្នា មិនថាជាគ្រឿងស្លៀកពាក់គ្របដណ្ដប់ គ្រឿងសម្អិតសម្អាងតាក់តែង ទីជម្រកស្នាក់អាស្រ័យ ឬក៏សាច់ញាតិមិត្តជិតខាង ឬនរណាក៏ដោយ មិនយូរមិនឆាប់ក៏ត្រូវបែកធ្លាយទៅតាមដំណើរនោះដែរ។

កើតឡើង

តាំងនៅ

រួចហើយ ក៏រលាយសូន្យទៅ...

ដូចព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់សម្ដែងទុកថា “កាយនេះ មិននៅយូរប៉ុន្មានឡើយ តែងមានវិញ្ញាណទៅប្រាសហើយ ជាកាយគឺគេបោះបង់ចោល ឲ្យដេកសង្កត់នៅលើផែនដី ដូចជាអង្កត់អុសរកប្រយោជន៍គ្មាន”។ ឬម្យ៉ាងទៀតថា “អាយុក្តី ភ្លើងធាតុក្តី វិញ្ញាណក្តី តែងលះបង់កាយនេះទៅក្នុងកាលណាហើយ ជាកាយគឺគេមិនគួរនឹងទុកដាក់ ឲ្យនៅលើផ្ទះសម្បែងបានឡើយ គេតែងនាំយកទៅចោល ឲ្យដេកសង្ក់តនៅលើផែនដី ក្នុងកាលនោះឯង  ដូចជាអង្កត់អុសរកប្រយោជន៍គ្មានឡើយ”៕[edit]

គ្រូតូច

រូបភាពហ្វេសប៊ុកផេក