“...យើងគឺជាដុំអត្តាតួខ្លួន
ពេលមានដុំអត្តាតួខ្លួនពេលណាហើយ
សុខក៏ត្រូវយើង
ទុក្ខក៏ត្រូវយើង អ្វីៗក៏ត្រូវយើងទាំងអស់
ដូច្នោះ
សម្តេចព្រះបរមសាស្ដា
ព្រះអង្គទ្រង់ទើបឲ្យរំលាយដុំអត្តាចោល
ពេលរំលាយដុំអត្តា
គឺសក្កាយទិដ្ឋិនេះហើយ
អស់ដុំអន្តរាយហើយ
អត្តា វាក៏មិនត្រូវហៅ
វាជារបស់វានោះឯង
ពេលអស់អត្តា អនត្តាក៏កើតឡើងឯង...”។
-------------------------------
ស្រង់ចេញពីសៀវភៅ
៤៨ ព្រះធម្មទេសនា ទំព័រ ១២៧
No comments:
Post a Comment