មនុស្សមួយចំនួន ច្រើនយល់ច្រឡំថា សមាធិ ជាវិជ្ជាសម្រាប់ព្រះសង្ឃ
ដូនជី ឬមនុស្សចាស់តែប៉ុណ្ណោះ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យគេយល់ថា
ការសិក្សាសមាធិ ជាការបង្ខាតពេលវេលា ឬជួនកាលមិនចង់ដឹង
មិនចង់ឮទៀតផង។ នេះក៏ព្រោះតែពួកគេមិនទាន់យល់ច្បាស់ ពីសមាធិ និងអត្ថប្រយោជន៍របស់សមាធិ។
សមាធិ មានន័យថា ការតាំងចិត្ត ឬការតម្កល់ចិត្តយ៉ាងមាំ។
តាមការវិភាគពិចារណារបស់មហាវិទ្យាល័យនានា ក្នុងពិភពលោកបានរកឃើញថា ការហ្វឹកហាត់ធ្វើសមាធិជួយឲ្យយើងរៀនពូកែ
សមាធិជួយឲ្យយើងមានសុខភាពល្អ សមាធិជួយឲ្យយើងលេងកីឡាបានល្អ។ល។ ដើម្បីឲ្យកើតសមាធិក្នុងចិត្ត
ត្រូវហ្វឹកហាត់ចិត្ត និងអភិវឌ្ឍន៍ចិត្ត។ ការហ្វឹកហាត់ចិត្ត
គឺការរៀនស្គាល់ខ្លួនឯង និងស្គាល់ធម្មជាតិ ដោយចិត្តទៀងត្រង់
និងជ្រះថ្លា។ ការអភិវឌ្ឍចិត្ត គឺជាការលើកកំពស់ចិត្តរបស់ខ្លួន
ប្រកបដោយគុណធម៌ សេចក្តីល្អ សេចក្តីហ្មត់ចត់ និងសេចក្តីរីករាយ។
របៀបហ្វឹកអង្គុយសមាធិ
របៀបអង្គុយគឺ ជើងស្តាំដាក់លើជើងឆ្វេង
ដៃស្តាំដាក់លើដៃឆ្វេង តាំងខ្លួនឲ្យត្រង់ ធ្មេចភ្នែក
ហើយតាំងសតិនៅនឹងដង្ហើមចេញចូល។ ចូរដកដង្ហើមចូលឲ្យជ្រៅ ហើយបញ្ចេញមកវិញឲ្យវែងយឺតៗ។
ចូរផ្តោតអារម្មណ៍នឹងខ្យល់ដង្ហើម ដង្ហើមចូលវែងក៏ដឹង ចូលខ្លីក៏ដឹង
ដង្ហើមចេញវែងក៏ដឹង ចេញខ្លីក៏ដឹង។
ចូរអ្នកតាំងសតិឲ្យនៅនឹងខ្យល់(ដង្ហើម)
ពេលចូលនឹកតែក្នុងចិត្តថា ខ្យល់ចូលហ្ន៎ ពេលខ្យល់ចេញនឹកថា
ខ្យល់ចេញហ្ន៎។
ចូរអ្នកសង្កេតមើលផងដែរថា
តើខ្យល់មានលក្ខណៈដូចម្តេចខ្លះ? ប្រសិនបើខ្យល់ចូលវែង
ត្រូវកំណត់ក្នុងចិត្តថា ខ្យល់ចូលវែងហ្ន៎ ចូលខ្លីត្រូវកំណត់ថា
ខ្យល់ចូលខ្លីហ្ន៎ ចេញខ្លីកំណត់ថា ចេញខ្លីហ្ន៎។
ត្រូវកំណត់អារម្មណ៍បច្ចុប្បន្នឲ្យទាន់គឺថា ខ្យល់ប្រាណនេះវាយ៉ាងដូច្នេះឯង។
ចូរកំណត់ឲ្យបានស្មើរហូតឲ្យឃើញច្បាស់ថា ខ្យល់ចេញចូលៗៗ តិចទៅៗៗ
រហូតឈប់ចេញចូល។
ពេលនោះចូរអ្នកកុំភ័យខ្លាចឲ្យសោះ អ្នកមិនកើតអីទេ
គឺក្នុងពេលនេះឯង ដែលអ្នកកំពុងតែបានជួបប្រទះ
នឹងថិតិថ្មីរបស់សភាវៈចិត្តនៃជីវិត។ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ស្រឡះ សប្បាយ
ដោយរកវត្ថុអ្វីមកប្រៀបផ្ទឹមពុំបានឡើយ។
ប៉ុន្តែ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ
ចូរអ្នកកុំបង្ខំឲ្យខ្យល់ឈប់ឲ្យសោះ ប្រសិនបើអ្នកបង្ខំវា
វានឹងធ្វើឲ្យអ្នកតប់ប្រមល់មួយរំពេច។
ចូរបណ្តោយឲ្យវាចេញចូលតាមធម្មជាតិចុះ អ្នកមាននាទីត្រឹមតែកំណត់ដឹងប៉ុណ្ណោះ។
នៅពេលណាដែលសមាធិអ្នករីកចម្រើនឡើងហើយនោះ
វានឹងវិលមកចេញចូលៗៗតាមធម្មតាវិញ ហើយអ្នកនឹងដឹងថា
ហាក់ដូចជាពុំមានខ្យល់ចេញចូល។
ចូរអ្នកកំណត់ឲ្យទាន់ដោយនឹកតែក្នុងចិត្តថា ដឹងហ្ន៎ ។
----------------------------------
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ
សមាធិ សំរាប់ កុមារា កុមារី យុវជន យុវតី
រៀប. ព្រះបាឡាត់ សម្បត្តិចន្ទសុវណ្ណ (ម៉ា សុរិន
ភិក្ខុ) ព.ស. ២៥៣៦។
No comments:
Post a Comment