ព្រមទទួលយកខ្លួនឯង និងរៀនស្គាល់ពីកំហុស

ព្រមទទួលយកខ្លួនឯង និងរៀនស្គាល់ពីកំហុស

ក្នុងឆាកជីវិត កាលបើយើងឈានផុតកន្លងទៅមួយវិនាទីហើយ

មួយវិនាទីនោះ មិនអាចហៅឲ្យវិលត្រឡប់មកវិញបានឡើយ ។

យើងគ្មានអំណាចពិសេសអ្វីណា

អាចទាញពេលវេលាឲ្យវិលត្រឡប់ថយក្រោយ មកដោះស្រាយ

អ្វីដែលខ្លួនបានសម្រេចចិត្ត ឬបានធ្វើផុតហើយនោះទេ ។

រឿងដែលល្អបំផុត

វិលមករៀនស្គាល់ និងព្រមទទួលយកវា

សម្លឹងមើលរឿងដែលកន្លងទៅហើយនុ៎ះ

ដូចអ្វីដែលវាបានកើតមានឡើង ។

ព្រមទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង

មើលឃើញពីលក្ខខណ្ខ ឬកំហុសឆ្គងរបស់ខ្លួនឯង

និងរៀនស្គាល់ពីការទំនាក់ទំនងជាមួយបទពិសោធ

ពីការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្លួនក្នុងរឿងនោះៗ ។

ការប្រើប្រាស់ជីវិតក្នុងកំឡុងពេលកន្លងមកដោយភាពខ្ជិលច្រអូស

រមែងហុចផលឲ្យយើងមានជីវិត មិនមានការរីកចម្រើនទៅណា ។

ការប្រើប្រាស់ជីវិតដោយគ្មានផែនការច្បាស់លាស់

រមែងហុចផលឲ្យគុណភាពជីវិតយើង

មិនមានអ្វីបានជាដុំកំភួនឡើយ ។

ការប្រើប្រាស់ជីវិតដោយខ្ជីខ្ជា

ទោះជាមានប្រាក់ចំណូលច្រើនប៉ុនណាក៏ដោយ

ក៏ប្រហែលជាគ្មានសង្ឃឹមថា មានប្រាក់សន្សំទុក

សម្រាប់ខ្លួនឯង និងគ្រួសារបានដែរមើល៍ទៅ ។

ការសម្រេចបាន និងជ័យជំនះទាំងអស់

វាមានចំណុចចាប់ផ្ដើមពីចំណុចរួមមួយ

នោះគឺ ការហ៊ានចាប់ផ្ដើមចេញទៅតាមរកក្ដីសុបិន ។

គោឡុមបាស់ ប្រហែលជាមិនមានថ្ងៃបានជួបទ្វីបអាមេរិចទេ

ប្រសិនបើគាត់មិនហ៊ានដឹកនាំនាវាទៅឯជើងមេឃនោះ ។

ពិភពលោកនេះ ប្រហែលជាមិនមានថ្ងៃ មានយន្តហោះទេ

ប្រសិនបើមិនមានមនុស្សឃ្លាតទៅរស់នៅឆ្ងាយពីគ្នា

បែបពីរនាក់បងប្អូនត្រកូលរ៉ៃថ៍។

ពិភពលោកនេះ ប្រហែលជាមិនមានភ្លើងអគ្គីសនី និងមានពន្លឺភ្លឺព្រោងព្រាត

ប្រសិនបើអេឌីសាន់ព្រមចុះចាញ់ តាំងពីគ្រាបំបូង

ដែលមានគំនិតធ្វើអំពូលភ្លើងម្ល៉េះ ។

លោកនេះ ប្រហែលជាគ្មានមាន់បំពងដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់យ៉ាងខេអេហ្វហ្វីទេ

ប្រសិនបើលោកផាន់សេនដឺរ៍ស បុរសដែលប្រើជីវិតបរាជ័យស្ទើរមួយជីវិតរបស់ខ្លួន

ក្នុងវ័យ ៦៥ ឆ្នាំ គាត់គ្មានជំនឿទៅលើក្ដីសុបិនរបស់ខ្លួនថា

គាត់មានរូបមន្តមាន់បំពងដ៏ឆ្ងាញ់បំផុតក្នុងលោក

ហើយគាត់ហ៊ានចាប់ផ្ដើមចេញដំណើរតាមរកក្ដីសុបិនក្នុងវ័យជ្រេបន្តិចទៅហើយ ។

ពេលចូលដល់វ័យ ៦៥ ឆ្នាំ គាត់ចាប់ផ្ដើមប្រកបមុខរបររូបមន្តមាន់បំពង

ដោយគ្មានអ្នកហ៊ានមើលងាយលើគាត់ ថាជាមនុស្សបាតផ្សារ និងរស់នៅឯកាឡើយ ។

ចូលដល់វ័យ ៨៥ ឆ្នាំ លោកផាន់សេនដឺរ៍ស ក៏បានជោគជ័យ

ព្រោះគាត់បានក្លាយជាសេដ្ឋីមានលុយរាប់ពាន់លាន

មានមនុស្សម្នាមកផ្ដល់កិត្តិយសឲ្យរូបគាត់ជាហូរជាហែ ។

យើងខ្លួនឯងក៏ដូចគ្នាដែរ

តើខ្លួនព្រមចុះចាញ់ងាយៗបានយ៉ាងម៉េច?

សាកល្បងមកនិយាយដាក់ខ្លួនឯង

អំពីបញ្ហានេះឲ្យបានជារឿយៗ ។

កាលបើរំលឹកដាស់ខ្លួនឯង ដោយស្មោះអស់ពីចិត្តហើយ

យើងអាចនឹងរកឃើញនូវចម្លើយរបស់ខ្លួនឯងថា

បើសិនជាយើងចង់កែលំអ ផ្លាស់ប្តូរ

តើយើងគួរតែមានវិធានការបែបណា?

កំហុសឆ្គង ការសម្រេចចិត្តមិនបានជោគជ័យ

ភាពស្ទាក់ស្ទើរ អារម្មណ៍ខ្លាចខុស ភាពត្រេកអរ

ទាំងនេះគឺជារឿងដែលធ្វើឲ្យយើងដឹងថា

យើងគឺជាវត្ថុដែលមានជីវិតជីវ៉ា យើងគឺជាមនុស្សពិត

ហើយនោះ នឹងធ្វើឲ្យជីវិតយើងមានសោភ័ណ្ឌ ។

អ្នកចូលប្រយុទ្ធ តែងតែមានរបួសស្នាម

ជីវិតមួយនេះ ក៏មិនផ្សេងគ្នាពីប្រការនេះដែរ ។

យើងត្រូវចេះរៀនទទួលស្គាល់

នឹងធំធាត់រីកចំរើនពីកំហុសឆ្គងទាំងនេះ ។

ដូចពាក្យមួយឃ្លាគេនិយាយថា

តាមពិតទៅ មនុស្សមិនមែនធំធាត់ដោយសារអាហារទេ

ប៉ុន្តែមនុស្សយើងធំធាត់រីកចំរើន កាលបើបាន

ជួបប្រទះជាមួយបញ្ហាយ៉ាប់ៗ ហើយឈានកន្លងរំលងវាបានទៅវិញទេ ។

“បើសិនជាចាញ់ សូមឲ្យចាញ់ក្នុងទីលានប្រគួត

មិនមែនព្រមចុះចាញ់មិនស៊ូ តាំងតែពីនៅក្បែរទីលានប្រគួតនោះទេ” ។

“មិនធ្លាប់មានពាក្យថា ហួសពេល ឬយឺតពេលទេ

សម្រាប់ក្នុងការចេញដំណើរទៅតាមរកក្ដីសុបិន……” ៕

គោលគំនិតល្អដើម្បីជីវិត