កុំវិលវល់នៅជុំវិញបញ្ហា

កុំវិលវល់នៅជុំវិញបញ្ហា

បើយើងដឹងថា អ្វីដែលខ្លួនកំពុងបានធ្វើនោះ

វាមិនមែនទេ ឲ្យផ្លាស់ប្តូរវាចេញទៅ

រកដំណោះស្រាយ រកឱកាសក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ

កែសម្រួលវាឲ្យបាន ។

កុំឲ្យខាតពេលវេលា កុំគិតតែពីរអ៊ូរទាំ

តែមិនគិតរកមធ្យោបាយដោះស្រាយ កែប្រែវាចេញទេ ។

ធ្វើបែបនោះ វាមិនបានជួយដោះស្រាយអ្វីទេ

មានតែធ្វើឲ្យយើងវិលវល់នៅជុំវិញបញ្ហានោះ

ដោយមិនហ៊ានគិត មិនហ៊ានចូលមកដោះស្រាយ

តើនឹងឲ្យរឿងនោះបានល្អប្រសើរយ៉ាងម៉េច?

ក្នុងគ្រាមួយនោះ

ជាចៃដន្យ ខ្ញុំបានអង្គុយស៊ីបាយនៅជាប់ក្បែរនៃគ្រួសារមួយ

ក្នុងពេលនោះ ខ្ញុំំគ្មានចេតនាបំណងណាមួយ ទៅលួចស្ដាប់រឿងគ្រួសារគេទេ

តែអង្គុយនៅក្បែរនោះ ហើយក៏បានស្ដាប់ បានជ្រុងមួយនៃការគិត

យកមកចែករំលែកទៅ ។

សាច់រឿងនោះគឺបែបនេះ គឺជាអ្នកប្រពន្ធ ជាម្ដាយម្នាក់ពូកែរអ៊ូរហូត

គាត់រអ៊ូពីរឿងធ្វើការងាររបស់គាត់ ធ្វើការមិនល្អយ៉ាងនេះយ៉ាងនោះ

ចូលចិត្តធ្វើការងារយ៉ាងនេះ មិនចូលចិត្តធ្វើការងាយយ៉ាងនោះ

ខណៈដែលប្ដីរបស់គាត់អង្គុយញញឹមតែម្យ៉ាងគិត

ចំណែកខាងលោកកូនវិញ គិតតែពីឆ្ងាញ់ម្ហូបអាហារមាន់អាំងនៅចំពោះមុខគេ ។

កន្លងផុតទៅច្រើននាទី

ភាគីប្រពន្ធនៅតែរអ៊ូមិនចេះចប់មិនចេះហើយ

ដៃកាន់ចុចលើអេក្រង់អាយផេតផងដែរ

រឿងនោះបញ្ចប់នៅត្រង់ថា ក្នុងទីបំផុត

កូនតូចរបស់គាត់ងើបងើយមើលមុខម៉ែខ្លួន

រួចហើយក៏និយាយឡើងថា

“ចុះហេតុអ្វីអ្នកម៉ាក់មិនសុំគេលាឈប់ពីការងារហ្នឹងទៅបាទ” ។

ត្រឹមតែសម្ដីប៉ុណ្ណឹង ឪពុកគេបុកពោះខឹកឡើង

ចំណែកខាងខ្ញុំក៏បានលួចញញឹមទុកក្នុងចិត្ត

សើចចំអក់មិនបាន តិចលោត្រូវមួយកំផ្លៀងឥឡូវ ។

កម្រិតនៃការគិតដោះស្រាយរបស់ក្មេង

ជារឿងគួរឲ្យអស្ចារ្យណាស់នៃពិភពលោក ។

ក្មេងៗវាមានតម្រូវការ

ការទាមទារដើម្បីឲ្យបានវត្ថុតបស្នងដ៏ច្បាស់លាស់មួយ

ពេលនៅជាទារក គេស្រេកឃ្លាន គេឈឺនោម គេឈឺជុះ

ក៏ស្រែកហៅឪម៉ែរបស់គេ

ពេលបានប៉ៅ បានផ្លាស់ប្ដូរក្រណាត់រុំខ្លួន

វាក៏មានអារម្មណ៍ស្រួលខ្លួន ក៏សម្ងំដេកស្ងាត់ឈឹងទៅ ។

ពេលមនុស្សយើងធំឡើង ពេលខ្លះក៏ភ្លេចវង្វេង

យកខ្លួនឯងទៅចង់ឱបជាប់ជាមួយបញ្ហាច្រើនហួសហេតុពេក

ថែមទាំងធ្វើឲ្យខ្លួនឯងនៅជាប់វិលវល់នៅជុំវិញនៃបញ្ហា

រអ៊ូរទាំមិនចេះចប់ម្ដងណាឡើយ  មិនគិតរកវិធីដោះស្រាយទេ ។

សាកមើលទៅជុំវិញខ្លួនសិន

តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើង?

ដែលគិតតែពីរអ៊ូរឿងបញ្ហាធ្វើការងារជាមួយមិត្តភក្ដិ ជាមួយគ្រួសារ

ប៉ុន្តែនៅពេលអង្គុយនៅក្នុងបន្ទប់ប្រជុំ

ពេលគេបើកឱកាសឲ្យឡើងចេញមតិយោបល់

ត្រឡប់បែរជានៅស្ងាត់សូន្យឈឹងទៅវិញ ។

អាចទៅរួចទេថា គ្រប់ទីកន្លែងដែលធ្វើការងារ

ក៏មានបញ្ហាទៅតាមការងារកន្លែងនោះៗ

បែបបទ និងភាពច្របូកច្របល់នៃបញ្ហាមិនដូចគ្នា

វាអាចមានលក្ខណៈផ្សេងៗគ្នា ។

ហើយបើយើងស្វះស្វែងរកឃើញថា

ទីកន្លែងនោះវាមិនមែនជាបរិស្ថានអំណោយផល

ដល់ការរីកចម្រើនរបស់យើងទេ

យើងគួរគិតពិចារណារឿងផ្លាស់ប្តូរ ។

ព្រោះជីវិតរបស់មនុស្សយើងមានកំណត់

មិនមែនមានជីវិតណាតាំងបានជារៀងរហូតទេ ។

ប៉ុន្តែវាត្រូវតែប្រាកដក្នុងចិត្តផងដែរ

ព្រោះទោះជាឲ្យផ្លាស់ទៅទីណាកន្លែងណាក៏ដោយ

យើងអាចជួបថា បញ្ហាប្រហែលកើតតាមមកដែរ ។

បើសិនកើតមានដូច្នេះ ត្រូវងាកបែរមករំលឹកសិនថា

ប្រភពការមើលឃើញនៃបញ្ហា គឺខ្លួនយើងមិនមែនឬ?

ប៉ុន្តែ អង្គភាពធំៗ ឬស្ថាប័នធំៗ

មិនបានបើកឱកាសឲ្យក្មេងថ្មីៗ ស្នើមតិយោបល់អ្វីឲ្យជាដុំកំភួនឡើយ

អាចមិនមែនផ្លូវជ្រើសរើសសម្រាប់អ្នកណាម្នាក់ឡើយ ។

ឬថាអង្គភាព ឬស្ថាប័នខ្លះ មើលពីសំបកក្រៅទៅល្អអស់ទាស់

ប៉ុន្តែពេលចូលទៅធ្វើការ វាមិនអាចដូចអ្វីដែលខ្លួនគិតឡើយ ។

រកចំណុចពិត មកសម្រេចរឿងដែលខ្លួនឯងពេញចិត្ត

ហើយជីវិតក៏នឹងស្រុតចុះមក

មានសេចក្ដីសុខនៅពេលនៅជាមួយមិត្តភក្ដិ ជាមួយគ្រួសារ

មិនត្រូវលើកយកបញ្ហាមុនៗ មកនិយាយច្រំដែលនោះទេ ។

“កុំគិតថា ការធ្វើកិច្ចការណានីមួយដូចអ្នកដទៃ

គឺការមានសុវត្ថិភាព វាមិនមានអ្វីផ្សេងគ្នាទេ

ម្លោះហើយវាក៏មានជីវិតរស់ដូចជាអ្នកដទៃអ៊ីចឹងដែរ” ។

“ពេលមានបញ្ហា

ត្រូវស្វែងរកមូលហេតុរបស់វា

មិនមែនរកមនុស្សឲ្យមកទទួលខុសត្រូវនោះទេ” ៕

គោលគំនិតល្អដើម្បីជីវិត