រឿងនិទានសត្វកង្កែបមិនព្រមចាញ់
កាលពីព្រេងនាយយូរលង់ណាស់មកហើយ…
មានសត្វកង្កែបច្រើនក្បាល… ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអន្លុងដ៏ជ្រៅ…
ដែលអ្នកភូមិជីកដាក់សត្វ
។
ពួកវានាំគ្នាលោត… ដើម្បីព្យាយាមឡើងចេញពីអន្លុងនោះឲ្យបាន
ប៉ុន្តែសម្រាប់ពួកវា…អន្លុងមួយនោះគឺជ្រៅណាស់ ។
ដូចនោះ… ទើបគ្មានកង្កែបមួយណា…អាចលោតចេញមកបានឡើយ
ពួកមិត្តគូកនរបស់វាដែលនៅខាងលើ… មួយៗក៏មកចាំមើលនៅឯមាត់អន្លុង
ដំបូងៗមិត្តៗរបស់វាម្នាក់ៗ
ក៏ស្រែកផ្ដល់កម្លាំងចិត្តឮសំឡេងលាន់កងរំពងទាំងអស់
ប៉ុន្តែក៏គ្មានកង្កែបណាមួយ
អាចលោតចេញពីអន្លុងនោះបានសម្រេចទេ ។
កាលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅរៀងយូរបន្តិច…
សំឡេងស្រែកផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត
ក៏ចាប់ផ្ដើមស្ងាត់ទៅបន្តិចម្ដងៗ
ហើយប្ដូរទៅជាសំឡេង
… ដែលប្រាប់ថា…
“ឈប់ទៅសម្លាញ់អើយ!…ទោះជាពួកអ្នកនឹងលោតបន្តទៅទៀត
ប្រហែលជាគ្មានបានប្រយោជន៍អ្វីដែរ
…
ព្រោះអន្លុងនេះជ្រៅពេកហួសពីសមត្ថភាពពួកយើងលោតឡើងចេញមកបាន
ពួកអ្នកគួររក្សាកម្លាំងទុកវិញល្អជាជាង…” ។
ពួកកង្កែបដែលនៅខាងក្រោម…
ទើបលះបង់ការព្យាយាមក្នុងការលោតឡើង
ម្ដងមួយ…ម្ដងមួយ…
រហូតដល់ចុងបំផុត… ក៏នៅសល់ត្រឹមតែកង្កែបមួយក្បាល
ដែលនៅតែបន្តប្រឹងព្យាយាមលោតឡើង
ដោយមិនបានស្ដាប់សំឡេងមិត្តភក្ដិរបស់វា…
ដែលកំពុងនៅខាងលើ
និងនៅខាងក្រោមជាមួយវា
ម្នាក់ៗក៏ព្យាយាមស្រែកប្រាប់ឲ្យវា… ឈប់លោតទៅ…
ប៉ុន្តែវានៅតែបន្តលោតមិនព្រមឈប់
មិត្តៗរបស់វា
ម្នាក់ៗក៏នាំគ្នាសើចយ៉ាងហួសចិត្ត… រួចពោលថា…
.
“កង្កែបមួយក្បាលនេះប្រហែលជាឆ្កួតបាត់ទៅហើយ…
ប្រឹងលោតឲ្យតែអស់កម្លាំងចោលទៅទទេៗ”
អន្លុងនេះជ្រៅពេក…
ប្រហែលជាគ្មានអ្នកណាមួយលោតចេញឡើងបានទេ” ។
កាលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅ… ភាពអស្ចារ្យក៏កើតមានឡើង
កង្កែបដូចបានពោលខាងលើ
អាចលោតចេញឡើងមកពីអន្លុងនោះបានសម្រេច ។
មិត្តៗដែលនៅខាងលើ… ម្នាក់ៗក៏មានអារម្មណ៍ចម្លែកចិត្ត
ហើយនាំគ្នាមកសំដែងការត្រេកអរ
ព្រមទាំងសួរថា…
“តើហេតុអ្វីទើបអ្នកព្យាយាមលោតបន្តរហូតដល់បានសម្រេច
ទាំងដែលកង្កែបផ្សេងៗក៏នាំគ្នាឈប់
និងព្រមចុះចាញ់ទៅទាំងអស់ហើយនុ៎ះ?”
កង្កែបមួយក្បាលនោះ… ងាកមុខមកញញឹម ហើយបង្ហាញឫកពារដើម្បីប្រាប់ថា
“តើពួកឯងសួរអ្វី?… អញមិនយល់ទេ… ព្រោះតែត្រចៀកអញថ្លង់”
ការអប់រំក្នុងរឿងនេះ
ឧបសគ្គដែលគួរឲ្យខ្លាចបំផុត…
ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមួយចំនួនធំ
ព្រមចុះចាញ់គឺ…
ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកដទៃនេះឯង
។
សម្ដី… ដែលប្រាប់ឲ្យយើង ព្រមចុះចាញ់
សម្ដី… ដែលប្រាប់ឲ្យយើងឈប់
សម្ដី… ដែលប្រាប់ថា យើងធ្វើមិនបាន
សម្ដី… ដែលប្រាប់ដល់យើងថា វាមិនអាចទៅរួចទេ ។
ហើយមនុស្សមួយចំនួនធំ
ដែលបានស្ដាប់សម្ដីទាំងនេះ
ក៏ច្រើននឹងជឿប្រកាន់
ហើយធ្វើតាមសម្ដីនិយាយនោះៗ ។
ពួកគេទើបឈប់គិត
ឈប់សុបិន ឈប់ប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួន
ហើយបណ្ដោយឲ្យខ្សែជីវិតប្រព្រឹត្តទៅតាមយថាកម្ម
រង់ចាំឱកាសល្អៗ
ដែលខ្លួនមិនដឹងថា ថ្ងៃណានឹងកើតមានឡើង?
ដូចនោះ
បើយើងប្រាថ្នាចង់ជោគជ័យទៅហើយ…
យើងមុខជាធ្វើដូច
“កង្កែបត្រចៀកថ្លង់ មួយក្បាលនេះជាគំរូហើយមើលទៅ” ៕
.
ប្រែ.គោលគំនិតល្អដើម្បីជីវិត
No comments:
Post a Comment