រឿង កង្កែបទទួលបានជ័យលាភី

រឿង កង្កែបទទួលបានជ័យលាភី

យូរលង់ណាស់មកហើយ នៅក្បែរមាត់ត្រពាំងមួយកន្លែង មានហ្វូងកង្កែបមួយហ្វូងធំ បានកំពុងអាស្រ័យរស់នៅ និងក្នុងថ្ងៃដែលមានអាកាសធាតុភ្លឺស្រឡះល្អ ហ្វូងកង្កែបមានការរៀបចំការប្រគួតឡើងដើមឈើធំមួយដើម នៅក្បែរមាត់ត្រពាំងទឹកនោះ ។

កតិកានៃការប្រគួតដែលមានខ្លឹមសារថា បើសិនកង្កែបមួយណាក៏ដោយ ដែលអាចឡើងទៅដល់ចុងឈើបាន និងទទួលបានរង្វាន់ដោយការប្រគល់ឲ្យទីតំបន់ដែលមានទីអាស្រ័យជាក់លាក់ ដែលមានសត្វល្អិតៗច្រើនកកកុញនៅក្នុងបរិវេណនោះ អាចហៅបានថា កង្កែបណានីមួយអាចឈ្នះការប្រគួតនោះ នឹងមានចំណីស៊ីដ៏សម្បូណ៌គ្រប់យ៉ាង អាចចាប់ស៊ីចំអែតផ្ទៃទៅអស់មួយជីវិតតែម្ដង ។

ដោយរង្វាន់ដ៏ពោរពាសហូរហៀរនេះ ទើបមានហ្វូងកង្កែបតូចធំ កម្លោះក្រមុំ ក្មេង ចាស់យ៉ាងកុះករមកដាក់ពាក្យសុំចូលរួមកម្មវិធីប្រគួតនេះ ក្នុងចំណោមសំឡេងហ៊ោបន្ទរឮសូរយ៉ាងលាន់រំពងនៃហ្វូងកង្កែបសុំចូលរួមទស្សនាការប្រគួត ដែលពួកខ្លួនមិនហ៊ានចុះក្នុងទីលានប្រគួតនឹងគេ ។

ជាការពិតណាស់ មេខ្លោងកង្កែបដែលជាអ្នកមានគំនិតផ្ដួចផ្ដើមរៀបចំការប្រគួតនេះឡើង រួមទាំងសំណើរបក្សពួករបស់ខ្លួននោះ មិនបានគិតក្នុងផ្លូវវិជ្ជមានប៉ុន្មានទេ ដោយពួកវាគិតជានិច្ចថា ក្នុងការប្រគួតលើកនេះ គ្មានកង្កែបមួយណា អាចយកជ័យជំនះបានទេ ព្រោះការឡើងដើមឈើខ្ពស់ក្រលួចយ៉ាងនោះ មិនមែនជាវិស័យធម្មជាតិរបស់កង្កែប ដែលមានជើងខ្លីៗ ហើយក្នុងពេលមិនមានអ្នកឈ្នះតាមអ្វីដែលពួកវាគ្រោងទុក ពួកវានឹងបានសោយសុខដេកស៊ីសត្វល្អិតទាំងនោះទៅអស់មួយជីវិត ។

“ខ្ញុំមានជំនឿថា មិនមានកង្កែបមុខណាទាំងតូច ទាំងធំឡើងទៅបានទេ ព្រោះចុងឈើនោះវាខ្ពស់ក្រលួចយ៉ាងនេះ” មេខ្លោងកង្កែបពោលជាមួយនឹងកូនចៅ ព្រមទាំងបញ្ចេញសំឡេងមកម្ដងទៀត ដោយអួតពីគំនិតខ្លួន (តូចទាបណាស់ ដូចមនុស្សដែលស្រវឹងពុលនឹងខ្លួនឯងច្រើនតែមានគំនិតបែបនេះ) ។

“អូសអូ! គំនិតរបស់លោកបងអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់ មិនមានកង្កែបតួណាអាចធ្វើបានសម្រេចទេ វាពិបាកអ៊ីចឹងនោះ កង្កែបណាឡើងទៅឥឡូវក៏នឹងធ្លាក់ខ្ពាកៗមកវិញតែម្ដង” កង្កែបជាកូនជាចៅប្រញាប់បញ្ចេញមតិយោបល់ស្របតាមមេរបស់ខ្លួន ។

ក្នុងទីបំផុត ការប្រគួតក៏ចាប់ផ្ដើមឡើង មានសត្វកង្កែបច្រើនណាស់ ចូលរួមកម្មវិធីប្រគួតនេះ ។ ពេលសំឡេងស្នូរកញ្ចែផ្លុំផុតភ្លាម ហ្វូងកង្កែបទាំងនោះក៏ចាប់ផ្ដើមឡើងដើមឈើយ៉ាងប្រសេចប្រសាចពពាក់ពពូនគ្នា ប៉ុន្តែយូរមិនបានប៉ុន្មានផង កង្កែបទាំងនោះមួយៗក៏ធ្លាក់ចុះពីលើដើមឈើជាបន្តបន្ទាប់មកគរលើគ្នានៅក្រោមដើមឈើនោះទាំងអស់ ។

ចុងក្រោយបំផុតនៅសល់ត្រឹមតែកង្កែបកម្លោះមួយក្បាលគត់ ដែលវាកំពុងឡើងទៅលើរឿយៗ ដោយមិនព្រមចុះញ៉ម វាប្រើជើងខ្លីៗរបស់វាវារតោងឡើងទៅលើសន្សឹមៗ ក្រោមសំឡេងបន្ទរលាន់ឮកងរំពងម្ដងទៀត ។

“ឡើងទៅៗ ៗ ៗ ៗ ៗ (មិនមែនចេញទៅៗៗៗទេ)។

ដល់ពេលជិតល្ងាចត្រជាក់ ចៅកង្កែបដែលជាកង្កែបមានបេះដូងមិនព្រមចុះចាញ់ចំពោះឧបសគ្គមួយក្បាលនោះ ក៏ឡើងដល់ចុងឈើទាល់តែបានសម្រេច វាឈរលើចុងឈើយ៉ាងស្អាតសង្ហារ ។ សំឡេងស្រែកហ៊ោរបស់ហ្វូងកង្កែបដែលមកជួយអបអរសាទរនៅខាងក្រោម ក៏លាន់ឮពេញផ្ទៃប្រថពី ហើយពេលចៅកង្កែបដែលទទួលបានជ័យលាភី វារចុះដល់ខាងក្រោម ក្នុងទិដ្ឋភាពមួយសប្បាយរីករាយរបស់ហ្វូងកង្កែបទាំងឡាយ ដែលកំពុងនាំគ្នាលោតកញ្ជ្រោលឡើង ។

វាវារចុះមកដល់ដីនៅមិនទាន់បានបាត់ហត់ផង ក៏មានហ្វូងកង្កែបច្រើនក្បាលចូលមកចោមរោមសំដែងសេចក្ដីត្រេកអរ និងប្រញាប់ចូលទៅសួរអំពីគន្លឹះសំខាន់ៗថា វាប្រើខ្លួនជួយអ្វីខ្លះ និងធ្វើយ៉ាងម៉េច ទើបឡើងទៅដល់ចុងឈើនោះបានដោយជោគជ័យ? ចៅកង្កែបទទួលបានជ័យលាភីមើលទៅកង្កែប ដែលព្យាយាមបញ្ចេញសំឡេងសួរទាំងនោះ ព្រមទាំងងាកមុខដោយស្នាមញញឹម និងបញ្ចេញសំឡេងអឹកៗថាជាចម្លើយ ។

មែនហើយ! កង្កែបមួយក្បាលនេះ វាជាកង្កែបគរ និងត្រចៀកថ្លង់ ទើបវាមិនបានឮសំឡេង និងមិនបាននិយាយអ្វីទាំងអស់ ក្នុងពេលកំពុងឡើងដើមឈើ រហូតដល់បានសម្រេចជាស្ថាពរ ។

រឿងរបស់ចៅកង្កែបគរ និងថ្លង់មួយក្បាលនេះ គង់នឹងបានជាប្រដាប់ដាស់តឿនចិត្ត និងបង្រៀនឲ្យយើងបាននឹកគិតឃើញបានថា ក្នុងពេលណាមានសេចក្ដីប៉ុនប៉ង នឹងធ្វើដំណើរទៅកាន់ចំណុចនៃក្ដីសុបិន និងភាពជោគជ័យនៃជីវិតមនុស្សយើងនុ៎ះ យើងគួរធ្វើគរធ្វើថ្លង់ធ្វើអត់ឃើញខ្លះ និងមិនចាំបាច់យកចិត្តទុកដាក់ជាមួយសំឡេងវិភាគវិចារណ៍ រិះគន់និន្ទាជុំវិញខ្លួន ដែលពួកគេបញ្ចេញមកក្នុងផ្លូវអវិជ្ជមាននោះទេ ។

ហើយទង្វើផ្សេងៗរបស់មនុស្សជិតខាង ឬហេតុការផ្សេងៗ ដែលចូលមកកាត់បន្ថយកម្លាំងចិត្តរបស់យើង តើហេតុអ្វី យើងត្រូវយកភាពជោគជ័យដែលកំពុងរង់ចាំយើងនៅខាងមុខ ឲ្យរលាយបាត់ប៉ង់ទៅជាមួយសំឡេងអវិជ្ជមានរបស់មនុស្សទាំងឡាយ ដែលមានចេតនាបំណងអាក្រក់ចំពោះយើង?

“ពុទ្ធោអើយ កុំទៅធ្វើវាអី វាពិបាកសឹងនឹងស្លាប់ទៅហើយហ្នឹង !

រឿងបែបនេះ មិនធ្លាប់មានពីណាគេធ្វើបានសម្រេចឡើយ នឹងទៅរួចដែរឬ?

មនុស្សធ្វើបែបនេះ ឃើញម្ដងចុងក្រោយ ស្លាប់បាត់ទៅហើយ !

នឹងមានពេលវេលាទៅធ្វើឬ?

លាឈប់ពីការងារហ្នឹងធ្វើអ្វី? ចុះនឹងទៅរកស៊ី ធ្វើការងារអ្វីវិញ? ។ល។...