យើងត្រូវរកវត្ថុដ៏ល្អមកដាក់ក្នុងចិត្តយើង

យើងត្រូវរកវត្ថុដ៏ល្អមកដាក់ក្នុងចិត្តយើង

បាប..មិនធ្លាប់ជាទីពឹងដល់បុគ្គលណា

បាបនោះ.. តាមបំផ្លិចតាមបំផ្លាញ

សព្វសារពើដែលរុញច្រាល

ឲ្យយើងត្រូវមកជួបក្ដីក្ដៅក្រហាយ

ផ្ទុយពីបុណ្យ សព្វគ្រប់ប្រការ

នឹងញ៉ាំងឲ្យយើងកើតមានក្ដីសុខសប្បាយ

លោកទើបប្រៀបធៀបគ្នាថា

“ការធ្វើបុណ្យនេះទុកដូចជាការបង្កើតទឹកស្អាត

លាងកំចាត់បង់ទឹកអាក្រក់” ។

ពេលដែលយើងមានជីវិតរស់នៅក្នុងពេលនេះ

ក៏ដោយសារចិត្តរបស់យើងមិនទាន់ដកចេញពីរាងកាយ

នៅក្នុងរាងកាយមួយនេះនៅឡើយ

តែចិត្តដួងនេះដកចេញពីរាងកាយក្នុងពេលណា

ក្នុងពេលនោះ រាងកាយនេះ..ក៏អស់ន័យ ។

ព្រះពុទ្ធអរហំសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់

ទ្រង់ត្រាស់ប្រកាស់សំដែងថា “និរត្ថំ វ កលិង្គរំ”

រូបកាយនេះ ប្រៀបដូចជាកំណាត់ឈើ និងអង្កត់អុសប៉ុណ្ណោះ ។

ព្រោះដូច្នោះ អំពើល្អៗ

ដែលយើងគ្រប់គ្នាសាងឡើងនេះ

នឹងបានជាគ្រឿងទ្រទ្រង់អបស្ទប

ដែលព្រះពុទ្ធអង្គទ្រង់ត្រាស់សំដែងថា

“បុញ្ញានិ បរលោកស្មឹ បតិដ្ឋា ហោន្តិ បាណិនំ”

មានតែបុណ្យប៉ុណ្ណោះ ដែលជាទីពឹងដល់យើង

ទាំងក្នុងលោកនេះ និងលោកខាងមុខ ។

ម្យ៉ាងទៀត មានតែបុណ្យប៉ុណ្ណោះ

នឹងនាំសេចក្ដីសុខចម្រើនមកឲ្យដល់យើង

ដូចព្រះអង្គទ្រង់បញ្ជាក់ក្នុងព្រះគាថាមួយថា

“សុខោ បុញ្ញស្ស ឧច្ចយោ”

ការសន្សំបុណ្យ ជាហេតុនាំមកនូវសេចក្ដីសុខ ។

ហើយព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់ហៅពួកភិក្ខុទាំងឡាយ

ក្នុងព្រះសាសនានេះមកថា “ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ

ចូរអ្នកទាំងឡាយកុំខ្លាចបុណ្យនេះឡើយ

ព្រោះបុណ្យនេះជាឈ្នោះនៃសេចក្ដីសុខទេតើ ៕

អប់រំដោយ

លោកឪ វិរិយំ សិរិន្ធរោ

ប្រែ. គ.វ