និយាយល្អយល់ងាយ និយាយអាក្រក់យល់លំបាក

មនុស្សឆ្លាតហើយ មិនចាំបាច់អប់រំប្រដៅថាច្រើនទេ

បើមនុស្សមិនឆ្លាតវិញ អប់រំប្រដៅថាច្រើនប៉ុនណា…វាក៏មិនសូវបានសាច់ការ

តែវាមានការពាក់ព័ន្ធជាមួយមនុស្សទាំងពីរពួកនេះដែរ ។

ភាគច្រើន… មនុស្សយើងពេលមិនសប្បាយចិត្ត ទើបអប់រំទូន្មាន

ដូចយ៉ាងយើងអប់រំកូនចៅយើង យើងខឹងសម្បារហើយទើបអប់រំប្រដៅថា 
មានជេរស្តីថាដាក់ឲ្យគ្នាប៉ុណ្ណឹងឯង

មិនព្រមអប់រំទូន្មានគ្នាល្អៗទេ មនុស្សចិត្តមិនល្អ ទៅអប់រំទូន្មានគ្នាធ្វើអ្វី ។

អាត្មាថា យល់ល្អកុំទៅអប់រំទូន្មានក្នុងពេលនោះអី ទុកឲ្យចិត្តវាសប្បាយសិនទៅ

វាមានកំហុសយ៉ាងណា ទុកមួយអន្លើសិនទៅ ឲ្យវាចិត្តល្អ ចិត្តសប្បាយសិន ។

នេះញាតិញោមចាំទុកថា អាត្មាតាមសង្កេតមើល
ញាតិញោមអប់រំកូនតែពេលដែលខ្លួនខឹងមួម៉ៅប៉ុណ្ណោះ

វាក៏ឈឺចិត្តណាស់ដែរ យករបស់មិនល្អឲ្យគេ គេនឹងយកធ្វើអ្វី?

ខ្លួនយើងក៏កើតទុក្ខ កូនយើងក៏កើតទុក្ខ នេះវាកើតមានសភាពយ៉ាងនេះ ។

មនុស្សយើងចូលចិត្តល្អៗគ្រប់គ្នាហ្នឹងឯង

តែអំពើល្អយើងមិនល្មមផ្ដល់ឲ្យ អំពើល្អវាមិនមានពេល

មិនស្គាល់តួនាទី មិនស្គាល់កាល វាក៏កើតឡើងទៅមិនបាន  បែបនេះក៏ដូចគ្នាទាំងអស់ ។

អាហារដែលមានឱជារសឆ្ងាញ់ យើងត្រូវទទួលទានតាមមាត់ វាទើបបានកើតជាប្រយោជន៍

សាកយកញាត់ដាក់តាមរន្ធត្រចៀកលោមើល តើកើតបានជាប្រយោជន៍ទេ?
អាហារដែលមានឱជារសឆ្ងាញ់ នឹងបានជាប្រយោជន៍ទេ?

មនុស្សយើងវាមានទ្វារដូចគ្នា ត្រូវចូលរកទ្វារ គ្រប់គ្នាក៏មានយ៉ាងនោះអ៊ីចឹងដែរ ។

អប់រំដោយ

លោកឪ ឆា សុភទ្ទោ