គំនិតគួរពិចារណាខ្លឹមសារនៃជីវិត (១០០)

“...ចិត្តដួងនេះ គឺជាអ្នកធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ទាល់តែរកទីសំចតមិនបាន ហើយត្រូវដើរទៅតែម្នាក់ឯង ឥតមានញាតិមិត្តប្អូនបងណាឡើយ មនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ មនុស្សដែលស្រឡាញ់ខ្លួនមានច្រើនប៉ុនណា កាលបើស្លាប់ទៅ ពួកគេទាំងនោះមិនបានទៅជាមួយខ្លួន មានតែខ្លួនម្នាក់ឯងគត់ប៉ុណ្ណោះដែលត្រាច់ទៅ  ។ ការធ្វើដំណើរទៅកាន់លោកខាងមុខ មានតែម្នាក់ឯងគត់ ឥតមានអ្នកណាទៅជាមួយខ្លួនសោះឡើយ ពេលកើតមកយ៉ាងណា កាលបើទៅវិញក៏មានឧបមាឧបមេយ្យយ៉ាងនោះដែរ...” ។