ការជួបរឿងពិបាកៗពុំមែនមានន័យថា ជីវិតឥតមានក្ដីសុខនោះទេ

“ជឿចុះថា ការមិនស្រឡាញ់អ្នកណាមួយ វាល្អបំផុតហើយ” ។

“យើងចូលចិត្តពេលវេលាដែលឥតបានស្រឡាញ់អ្នកណា

ឥតបាននឹកគិតដល់អ្នកណា

ហើយមិនបានខ្វល់ពីអ្នកណាច្រើនពេកទេ”

ព្រោះអំឡុងពេលដែលយើងមានសេចក្ដីសុខបំផុត

គឺជាអំឡុងពេលដែលយើងត្រឡប់មកស្រឡាញ់ខ្លួនហ្នឹងឯង ។

ដល់ថ្ងៃមួយ សម្ព័ន្ធមេត្រីភាពត្រូវបានបញ្ចប់ យើងម្នាក់ៗក៏ត្រូវបានចែកផ្លូវគ្នាដើរ ជាពេលវេលាមួយដែលស្នេហាត្រូវបានបញ្ចប់ តែមិនមែនមានន័យថា ជីវិតក្រោយនោះត្រូវបញ្ចប់ទៅជាមួយស្នេហានោះទេ យើងនៅមានជីវិតប្រើជាប្រចាំដូចដើម គ្រាន់តែត្រូវបញ្ចប់អនុស្សាទាំងឡាយ ដែលខ្លួនយើងម្នាក់ៗធ្លាប់បានសាងឡើងរួមគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ ។

ពេលវេលាគឺជារឿងមួយដែលប្រាប់ដល់យើងថា “ជីវិតក្រោយការឈឺចាប់”

វាកន្លងផុតទៅយូរហើយ រហូតដល់យើងរឹងប៉ឹងល្មមគ្រប់គ្រាន់ជាមួយវាហើយ

“ជីវិតក្រោយពីការឈឺចាប់” វាបានបង្រៀនអ្វីដល់យើងច្រើនយ៉ាង  

មេរៀនដែលទទួលបានមក វាធ្វើឲ្យយើងប្រឡប់មកមើលថែខ្លួនឯង

បែរមកស្រឡាញ់ខ្លួនឯង និងធ្វើឲ្យយើងដឹងថា យើងមានសេចក្ដីសុខម្ដងហើយម្ដងទៀត ដោយឃ្លាតចេញពីមនុស្សដែលយើងធ្លាប់ស្រឡាញ់ខ្លាំងបំផុតបាន ។

យើងមិនមែនជាមនុស្សពូកែ ដល់អាចបំភ្លេចមុខអ្នកណាម្នាក់បានទេ

តែសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលកន្លងមកបានបង្រៀនឲ្យយើង

អាចរស់នៅម្នាក់ឯងបាន

ដោយមិនចាំបាច់ទាញអ្នកណាមួយចូលមក

ឲ្យយើងឈឺចាប់ម្ដងទៀតបាន ។