គំនិតគួរពិចារណាខ្លឹមសារនៃជីវិត (១០១)

លក្ខណៈរបស់មនុស្សមានបុណ្យច្រើន

គឺអានុភាពនៃបុណ្យកុសលនេះ

វាប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីសេចក្ដីស្ងប់

ព្រោះដូចនោះអ្នកមានបុណ្យកុសលច្រើនឡើងហើយ ក៏ស្ងប់

មិនចូលចិត្តក្រវល់ក្រវាយនេះជាលក្ខណៈរបស់មនុស្សមានបុណ្យច្រើន ។

យើងត្រូវយករឿងនេះឯងជាគ្រឿងវាស់ស្ទង់

បើយើងគិតយកមាសយកប្រាក់ទ្រព្យសម្បត្តិ

របស់របរយ៉ាងច្រើននោះជាគ្រឿងវាស់ស្ទង់ថា

ជាមនុស្សមានបុណ្យច្រើនយ៉ាងនោះ ទំនងមិនសូវជាសមប៉ុន្មានទេ

តែក៏មានត្រូវច្រើនអន្លើខ្លះៗដែរ ។

តែបើនិយាយឲ្យត្រឹមត្រូវពិតប្រាកដទៅ

វាត្រូវយកតាមន័យបុគ្គលដែលធុញទ្រាន់ចំពោះភាពក្រវល់ក្រវាយ

ចំពោះភាពច្របូកប្របល់អ្វីផ្សេងៗដែលមាននៅក្នុងលោក

ហើយក៏ត្រេកអររីករាយស្វែងរកសេចក្ដីស្ងប់តាមផ្លូវចិត្ត

រឿងនេះទើបជាទីប្រត្យក្សថា ជាមនុស្សមានបុណ្យច្រើនមែនៗ ។

ព្រោះថា បុណ្យនេះមានលក្ខណៈជារបស់ស្ងប់

ជារបស់ត្រជាក់ …មិនមែនជារបស់ក្ដៅ

ដូចនោះកាលណាបុគ្គលអ្នកមានបុណ្យច្រើនចូលទៅហើយ

វាទើបចូលចិត្តគិតពីភាពត្រជាក់

ជម្លោះវិវាទប្រកែកប្រណាំងអ្វីក៏មិនចូលចិត្តដែរ ។

មនុស្សមានបុណ្យច្រើន… ចូលចិត្តតែភាពស្រុះស្រួលបបួលសាមគ្គី

ភាពរីករាយត្រេកអរចំពោះគ្នាក្នុងការធ្វើអំពើល្អតែប៉ុណ្ណោះ  ៕

អប់រំដោយ 

លោកឪ វរលាភា