“…ផ្លូវទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខ ផ្លូវនេះជាផ្លូវចម្លែកណាស់
ខុសពីផ្លូវយើងដើរ បើកបររបស់មនុស្សសព្វថ្ងៃ ដែលអាចឲ្យយើងដើរបាន រត់បាន បើកបរបាន
យឺតក៏បាន លឿនក៏បាន ប៉ុន្តែផ្លូវទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខវិញ
មិនមានទុកសម្រាប់ឲ្យពួកយើងដើរបាន រត់បាន បើកបរបាន ដូចជាផ្លូវរបស់យើងទូទៅនេះឡើយ
ព្រោះបើមានសម្រាប់ទុកឲ្យឈប់ ប្រសិនបើចេះឈប់ ក៏នឹងអាចរំលត់ទុក្ខហើយ…” ។
អប់រំដោយ
តេ.
វិសាលោ
No comments:
Post a Comment