អត់ធន់បន្ដិចទៅ!

មានពេលវេលាជាច្រើនបានកន្លងផុតទៅ។ មានអារម្មណ៍ខឹងច្រឡោតជាច្រើនបានកន្លងហួស។ ហើយក៏មានសំណើចក្អាក់ក្អាយជាច្រើនដែលបានកន្លងផុត។ មានក្ដីសុខជាច្រើនដែលបានបាត់បង់ទៅ។ មានក្ដីស្រឡាញ់ជាច្រើនបានរលាយបាត់ទៅ។ មានរបស់មានតម្លៃជាច្រើនដែលយើងធ្លាប់មាន។ ហើយក៏មានផ្លែផ្កាជីវិតដ៏ច្រើន មានរសជាតិយើងសុទ្ធតែធ្លាប់បានភ្លក្ស។ មានរសជាតិខ្លះយើងមិនចូលចិត្តទេ តែយើងនៅតែទ្រាំលេបទាំងល្វីង។ ប៉ុន្ដែមានរសជាតិខ្លះទៀត យើងអាចថែមគ្រឿងបាន ហើយក៏មានរសជាតិខ្លះទៀតគឺមិនអាចទេ ពេលខ្លះយើងក៏គ្មានអ្វីដែកអាចធ្វើបានក្រៅពីការទ្រាំ គឺទ្រាំឆ្លងកាត់រសជាតិល្វីងទាំងនោះ ហើយទោះចង់ឬមិនចង់ ពេលវេលានឹងជម្រុញយើងឲ្យភ្លក្សរសជាតិទាំងនោះ ទោះពេលខ្លះយើងស្អប់វាក៏ដោយ ។ ជីវិតគឺបែបនេះ ទាល់តែចេះអត់ធន់ខ្លះ និងរៀនទទួលយកខ្លះ ទើបជីវិតមិនសូវខ្វល់ច្រើន។

ត្រីដែលហែលបណ្ដោយទឹក ជាត្រីងាប់ មនុស្សដែលបណ្ដោយតាមវាសនា ជាមនុស្សស្លាប់ ។ ដង្ហើមនឹងឈប់ចេញចូលដោយស្វ័យប្រវត្តិ នៅថ្ងៃដែលយើងនិយាយប្រាប់ខ្លួនឯងថា " ស្រេចលើវាសនា "។

មជ្ឈដ្ឋានទូទៅ គេមិនខ្វល់ថាយើងជានរណា មកពីណា ពូកែអ្វីខ្លះនោះទេ តែអ្វីដែលជាតម្លៃក្នុងភ្នែកគេនោះ គឺផ្លែផ្កាជីវិត ។ បើយើងអន់នឹងត្រូវគេដៀល បើយើងពូកែនឹងត្រូវគេសរសើរ តែបើយើងឆ្លាតយើងមិនចាំបាច់ទទួលការសរសើរ ការបង្អាប់ទេ យើងគ្រាន់តែបន្ដដំណើរជីវិតយើងដោយមានគោលដៅច្បាស់លាស់ ហើយបន្ដធ្វើវាឲ្យល្អតាមលទ្ធភាព នោះផ្លែផ្កាជីវិតនឹងកើតឡើងនៅពេលណាមួយមិនខាន។

កុំឲ្យពាក្យសម្ដីដ៏ស្មោគគ្រោករបស់មនុស្សមិនល្អ ចូលមកបង្អាក់ដំណើររបស់យើងឲ្យសោះ។ កុំរស់នៅដើម្បីបបូរមាត់អ្នកដទៃ តែត្រូវរស់នៅដើម្បីខ្លួនឯង៕

Cr. ប្រាជ្ញាជីវិត