មានជីវិតគឺមានតម្លៃ

ទោះបីជាផែនដីមានកន្លែងខ្លះកខ្វក់មែន ប៉ុន្ដែទោះបីកខ្វក់ប៉ុនណា ក៏ព្រះអាទិត្យនៅតែរះបំភ្លឺគ្រប់ទីកន្លែងដោយពុំរើសអើង ។ ព្រះអាទិត្យនៅតែជាព្រះអាទិត្យ ទោះបីជះពន្លឺទៅកន្លែងកខ្វក់ ក៏ព្រះអាទិត្យមិនប្រលាក់ដែរ ។ គ្រាប់ពេជ្រ ទោះបីបោះចូលភក់ជ្រាំ ក៏វានៅតែជាគ្រាប់ពេជ្រដដែល ។

យើងក៏មានតម្លៃមិនខុសពីពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងដុំពេជ្រនោះដែរ ។ គ្រាន់តែពេលខ្លះ យើងភ្លេចឲ្យតម្លៃខ្លួនឯង ។ កាលៈទេសៈខ្លះ របត់ជីវិតខ្លះបានរុញច្រានយើងទៅកន្លែងដែលយើងមិនចង់ទៅ ។ បាននាំយើងទៅជួបរឿងដែលយើងមិនចង់ជួប ។ ប៉ុន្ដែទោះបីជីវិតយ៉ាប់យ៉ឺនយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើយើងបោះបង់តម្លៃខ្លួនឯង នោះយើងនឹងក្លាយជាចំណែកនៃភក់ជ្រាំជីវិត ។ ប៉ុន្ដែបើយើងនៅតែឲ្យតម្លៃខ្លួនឯង នោះយើងនឹងក្លាយជាដុំពេជ្រដែលមានតម្លៃជារៀងរហូត ។

ជីវិតយើងគឺមានតម្លៃ ហើយតម្លៃរបស់យើងសម្រាប់យើងគឺត្រូវតែថ្លៃបំផុត ។ អ្នកដទៃអាចឲ្យពិន្ទុយើងតាមការយល់ឃើញ ប៉ុន្ដែយើងត្រូវឲ្យពិន្ទុខ្លួនឯងឲ្យបានខ្ពស់ជានិច្ច ។ ប៉ុន្តែបើយើងមើលស្រាលខ្លួនឯង អ្នកដទៃក៏គេមើលងាយទៅតាមហ្នឹងដែរ៕

Cr. Sun Veasna