ទំនាក់ទំនង ភាតរភាព សីលធម៌ គុណធម៌
ត្រូវលិចអណ្ដែត អណ្ដែតលិច រសាត់អន់ថយ ហើយបើចង់ឲ្យរឿងទាំងនេះត្រឡប់មកជាល្អប្រសើរវិញ
តើត្រូវចាប់ផ្ដើមពីចំណុចណា?
យុវជនទំនើបទើបរីកដាល(សម្ភារនិយម)
ទំពាំងភ្លេចខ្លួន ថ្ងៃបាក់រសៀលទៅហើយៗបើចង់ឲ្យរឿងទាំងនេះត្រឡប់មកជាល្អប្រសើរវិញ តើត្រូវផ្ដើមពីចំណុចណា?
សាមគ្គីបោះបង់ ព្រលឹងវង្វេង
មនសិការបែកបាក់ កម្លាំងចិត្តរង្គោះរង្គើ រាងកាយមានតែសាច់(គ្មានឆ្អឹង)
ហើយបើចង់ឲ្យរឿងទាំងនេះត្រឡប់មកជាល្អប្រសើរឡើងវិញ តើត្រូវផ្ដើមពីចំណុចណា? ...
ពេលមានជំងឺ
គេយកគ្រូពេទ្យផ្សំថ្នាំដ៏ចំណានទៅព្យាបាលអ្នកជំងឺ
តែគេមិនអាចយកអ្នកជំងឺទៅព្យាបាលអ្នកជំងឺបានទេ។ ដូចគ្នាដែរ
បើចង់ព្យាបាលសង្គមដែលមានជំងឺ ជនក្នុងសង្គមនោះត្រូវតែកុំមានជំងឺ ឬកុំធ្វើជាអ្នកឈឺ។
កុំធ្វើជាអ្នកឈឺ គឺកុំយល់ព្រមបាក់ទឹកចិត្ត កុំវង្វេងស្មារតីបាត់ព្រលឹង
កុំបែកបាក់សាមគ្គីគ្នា ហើយចាប់ផ្ដើមប្រឹងប្រែងតទៅ។ តើធ្វើបែបណាកុំឲ្យបាក់ទឹកចិត្ត? ធ្វើបែបណាកុំឲ្យវង្វេងបាត់ព្រលឹង?
ធ្វើបែបណាកុំឲ្យបែកបាក់សាមគ្គី?
គ្រួសារដែលក្រីក្រខ្វះខាត បើរវល់តែបាក់ទឹកចិត្ត
រវល់តែឈ្លោះគ្នា តើឲ្យអ្នកណាជាអ្នករ៉ាប់រងដោះស្រាយបញ្ហា? សង្គមដែលក្រខ្វះខាត
បើររវល់តែគិតមុខមាត់កិត្តិយសជាធំ តើឲ្យអ្នកណាដែលព្រមយកដៃទ្រមេឃ បាំងព្យុះភ្លៀង?
ជំងឺក្នុងរាងកាយបើបាក់ទឹកចិត្ត មិនប្រឹងព្យាបាល
តើវានឹងអាចជាសះស្បើយបានទេ? ចូរធ្វើជាអ្នកព្យាបាលជំងឺ
តែកុំធ្វើជាអ្នកឈឺ។ ចូរធ្វើជាអ្នកសង្គ្រោះ តែកុំធ្វើជាជនរងគ្រោះ។
មានតែការក្រាញននៀលមិនបាក់ទឹកចិត្តប៉ុណ្ណោះទើបជាចំណុចអាទិភាពទីមួយនៃដំណោះស្រាយ។
វង្វេងខ្លួនគឺដោយសារតែ
មិនដឹងថាខ្លួនឯងនៅទីតាំងណា ដើរដល់ចំណុចណា ពីមុនយ៉ាងណា? ហើយពេលនេះយ៉ាងណា?
វង្វេងព្រលឹង គឺព្រោះព្រោះតែវង្វេងខ្លួន លែងយល់ពីខ្លួនឯង។
ទំនប់បែកបាក់
ព្រោះតែស្នាមប្រេះតូចមួយ។ សាមគ្គីបែកបាក់ ព្រោះតែការប្រកាន់រឿងតូចមួយ។
ភាពជាអ្នកដឹកនាំគឺ អោបក្រសោប ចាប់ដៃចងជាសាមគ្គី រឹងមាំផ្ទៃក្នុង
លះបង់ការតូចចិត្ត គិតប្រយោជន៍ជាតិជាងរឿងបុគ្គលផ្ទាល់ខ្លួន។ ភាពជាអ្នកដឹកនាំគឺ
មិនយកជនជាតិខ្លួនជាសត្រូវ និយមការចងសាមគ្គី គៀកស្មាគ្នាដោះស្រាយបញ្ហា។
គ្រប់គ្នាគឺសុទ្ធតែអាចបង្ហាញជាគំរូ មានន័យថា គ្រប់គ្នាត្រូវមានភាពដឹកនាំ
ហើយក៏មានន័យថា គ្រប់គ្នាគឺសុទ្ធតែអាចជាចំណែកនៃដំណោះស្រាយ។ ចូរមើលលើចំណុចស្របគ្នា
ដែលនាំឲ្យយើងមានសាមគ្គីគ្នា ហើយកុំមើលលើចំណុចផ្ទុយគ្នាដែលនាំឲ្យយើងបែកបាក់គ្នា។
ចូរធ្វើជាចំណែកនៃដំណោះស្រាយបញ្ហា តែកុំធ្វើជាអ្នកបង្កបញ្ហា ឬបន្ទុកបញ្ហាអី។
មិនថា កម្លាំងចិត្ត គុណធម៌
សាមគ្គីភាព...រឿងទាំងអស់នេះអាចល្អប្រសើរឡើងបានគឺ ផ្ដើមចេញពីបុគ្គលទាំងអស់គ្នាក្នុងសង្គម
ពោលគឺ ត្រូវចាប់ផ្ដើមចេញពី <ចំណុចខ្លួនឯង>។ ភាពជាអ្នកជួយដ៏ពិតប្រាកដគឺ
បើគេទៅដល់ទីណា គេនឹងជួយទីនោះឲ្យរីកចម្រើន។ ហើយប្រសិនបើគេទៅគ្រប់កន្លែង
គេនឹងជួយគ្រប់កន្លែង។ សូមផ្ដើមពី ចំណុចខ្លូនយើង៕
No comments:
Post a Comment