តាំងពីកើតមក
ខ្ញុំមិនដែលស្ពាយគំនិតរើសអើងជាប់ខួរក្បាលទេ បើនិយាយគ្នាបានក៏និយាយ
បើមិនបានក៏ដើរចេញ ។ អាចថាមកពីខ្ញុំមិនខ្ពង់ខ្ពស់ មិនលើលគេ ទើបមិនវាយឬកដូចគេ
នោះប្រហែលជាច្រឡំធំហើយ ។ តាំងពីដើមមកដល់ពេលនេះ មានតែមនុស្សរើសអើងខ្ញុំ គ្មានទេមនុស្សដែលខ្ញុំរើសអើង
។ មិនមែនលើកខ្លួនឯងទេ ក៏មិនមានមិត្រច្រើន បក្ខពួកច្រើនដូចគេដែរ។
គ្រប់គ្នាយល់ថាមានមិត្ដច្រើនគឺជារឿងសប្បាយចិត្ដ
តែខ្ញុំយល់ថាមានមិត្តច្រើនឬតិចមិនសំខាន់ទេ សំខាន់មានមិត្តល្អយល់ចិត្តគ្នា
ចេះជួយគ្នា ទើបជារឿងសប្បាយចិត្ត ។
ជឿថានរណាៗក៏អាចក្លាយជាមិត្រយើងបានដែរ
សំខាន់ឱ្យតែបេះដូងរបស់យើងទូលាយ ។ យើងរស់នៅលើលោកនេះស្គាល់មនុស្សច្រើនណាស់
អ្នកខ្លះចិត្តចង្អៀត អ្នកខ្លះចិត្ដទូលាយ អ្នកខ្លះផ្អែមក្រៅ អ្នកខ្លះផ្អែមក្នុង
ហើយអ្នកខ្លះទៀតលេងចរិតតួឯក (មានតែអញ,រាប់តែគ្នាអញ) ។
ដ្បិតយើងមិនអាចទៅជជែកជាមួយមនុស្សមិនដែលស្គាល់ តែមនុស្សខ្លះស្គាល់ធ្វើមិនស្គាល់ ជួបធ្វើមិនឃើញ
មិនដឹងថាគេធ្វើដើម្បីអ្វីទេ គ្រាន់តែថាមនុស្សប្រភេទនេះភាគច្រើនគឺឯកោ ។
ជីវិតដែលល្អប្រសើរ គួរផ្សាភ្ជាប់ខ្លួនឯងជាមួយសម្ពន្ធភាព ។
បើកបេះដូងឱ្យទូលាយទទួលយកមិត្រភាពថ្មីៗ ព្រោះមនុស្សក្នុងលោកមានច្រើនណាស់
ហើយពេលខ្លះពួកគេអាចក្លាយជាមិត្ដល្អរបស់យើង ហើយពេលខ្លះដោយសារតែវត្ដមានពួកគេ
ទើបធ្វើឱ្យជីវិតយើងរីករាយ ។
Cr. ប្រាជ្ញាជីវិត
No comments:
Post a Comment