កម្ទេច​សៀវភៅ​ គឺកម្ទេចជាតិ

”បើចង់បំផ្លាញ់វប្បធម៌នៃសង្គមមួយ​ អ្នកពុំបាច់ដុតកម្ទេចសៀវភៅចោលឱ្យអស់នោះទេ​ ប៉ុន្តែ​គ្រាន់​តែ​ធ្វើ​ឱ្យក្នុងសង្គមលែងចង់អានសៀវភៅ​ គឺវាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំផ្លាញ់ប្រទេសជាតិទៅហើយ”។

ការអាន​ មិនអាចធ្វើឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាក្លាយទៅជាអ្នកដឹកនាំបាននោះទេ​ ប៉ុន្តែ​វាអាចប្រាប់យើងថាតើបុគ្គលប្រភេទណាដែលយើងគួរដើរតាម។ ការអាន​ គឺជាផ្នែកមួយនៃការអប់រំ​។ មនុស្ស​ដែលមានការអប់រំខ្ពស់​ ធ្វើ​ឲ្យ​សង្គម​រីកចម្រើន​។ គ្រប់​ប្រទេស​ដែលរីកចម្រើនខ្លាំងក្លានិងមានការ​អភិវឌ្ឍ​ខ្លាំងទាំងអស់​ គឺសុទ្ធតែដោយសារប្រជាជនក្នុងរបស់នោះ(នៃដើមក្នុងសៀវភៅ​ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​គិតថាប្រហែលជាចង់និយាយថា​ ក្នុងរបបនោះ)មានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់។

ប្រទេស​ក្រីក្រ​ គឺជា​ភស្តុតាង​បង្ហាញ​ពីកម្រិត​នៃការយល់ដឹងរបស់ប្រជាជនឬមនុស្សក្នុងសង្គម។ វាមានន័យថា​ ”ការយល់ដឹង​របស់ប្រជាជនកម្រិតត្រឹមណា​ នោះកម្រិតនៃការរីកចម្រើនសង្គមនិង​ការ​អភិវឌ្ឍសង្គម​ ក៏ស្ថិត​ក្នុង​រង្វង់​នោះដែរ”។ ជាសច្ចភាព​ ទ្រឹស្ដី​សកល​និងអនុវត្តជាសកលនៅគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់​ និងគ្រប់សង្គមទាំងអស់សុទ្ធតែប្រកាសឱ្យតម្លៃខ្លាំងលើការអប់រំ។

លីក្វាន់យូ​ លើកឡើង​ថា​ ”អភិវឌ្ឍខួរក្បាលរបស់ប្រជាជនសង្ហិបុរីមុន”។

មេដឹកនាំ​អាហ្រ្វិក​ខាង​ត្បូង​ នែលសិន​ មែនដេឡា​(Nelson Mandela)ថា​ ”ការអប់រំ​ គឺជាអាវុធដ៏មាន​អនុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​ សម្រាប់​ឱ្យ​យើងប្រើប្រាស់ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរពិភពលោកទាំងមូល”។

អតីត​ប្រធានាធិបតី​អាមេរិក​ បារ៉ាក់​ អូបាម៉ា​ លើកឡើង​ថា​ ”បើមិនខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រទេ​ នោះមានន័យថាអ្នកបានបោះបង់ប្រទេសរបស់អ្នកចោលហើយ”។ ចំពោះ​ជីវិត​មនុស្ស​វិញ​ តាមពិតមនុស្សរស់នៅបានសុខ​ គឺដោយសារតែការប្រឹងប្រែងសង្វាតសិក្សា​ និងការប្រឹងអានសៀវភៅ។ មនុស្ស​ខ្លះដែលពុំសូវបានអាន​ គឺពួកគេស្លាប់ស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃ​ ពីព្រោះ​គេជួបបញ្ហាជីវិតរាល់ថ្ងៃ​ ហើយគេ​ត្អូញត្អែរ​នឹងជីវិតរាល់ថ្ងៃ។ ចំណេះដឹង​ច្រើន​ នាំឱ្យ​មានបញ្ហានៃជីវិតកាន់តែតិច​ ហើយចំណេះដឹងតិចគឺនឹងធ្វើឱ្យបញ្ហានៃជីវិតនឹងកាន់តែច្រើនឡើង៕

Cr. ”ប្រតិទិន​ទស្សន៣៦៥ថ្ងៃ​”