អង្គភាពមួយខ្លាំងបាន
មិនមែនពឹងទៅលើអ្នកដើរតាមទេ គឺពឹងលើសិល្បៈនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំ ។
សិល្បៈនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំ គឺសំដៅលើចិត្តសាស្ត្រ និងចំណេះដឹង ។ មេដឹកនាំអន់ខ្សោយ
គឺមកពីមិនយល់ពីរបៀបប្រើចិត្តសាស្ត្រ ។ មេដឹកនាំទន់ខ្សោយតែងពឹងលើរចនាសម្ព័ន្ធការងារ
ជាជាងសកម្មភាពផ្ទាល់ ។
ពោលគឺមេដឹកនាំខ្លាំងត្រូវនៅឱ្យជិតនឹងសង្គ្រាមដែលកូនចៅកំពុងប្រយុទ្ធ
ចាំជួយរកដំណោះស្រាយរាល់ពេលអសកម្មម្ដងៗ ជិះទូកតែមួយជាមួយកូនចៅជានិច្ច
ពុំមែនអង្គុយមួយកន្លែងចាំតែទទួលរបាយការណ៍ និងគ្មានចេះអ្វីក្រៅតែពីស្ដីបន្ទោសនោះទេ
។
មេដឹកនាំខ្លាំង
គឺមេដឹកនាំដែលចេះពីរបៀបប្រើមនុស្ស ។ មេដឹកនាំខ្លាំង គឺចេះពីរបៀបមើលមនុស្ស
ប្រើឱ្យចំចរិត ប្រើឱ្យចំគោលដៅ ។
ការចេះសម្លឹងមើលពីក្រោយបុគ្គលិកខ្លាំងថាមានអ្វីខ្លះ
គឺជាចំណុចសំខាន់ដែលវាអាចនាំគំនិតទៅបង្កើតអ្នកដឹកនាំក្នុងជួរអ្នកដើរតាម ប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាព
។
ប្រសិនបើចង់បានប្រសិទ្ធិភាពការងារ
ប្រសិនបើអាចត្រូវនៅឱ្យជិតនឹងអ្នកដើរតាម ។
បើចង់បានអង្គភាពខ្លាំងត្រូវមានទស្សនៈវិស័យត្រឹមត្រូវ និងមើលមនុស្សត្រូវ ប្រើត្រូវ
ពោលគឺពុំអាចព្រលែងចោល ហើយអង្គុយមួយកន្លែងរង់ចាំរបាយការណ៍នោះទេ ។ ព្រះចៅអធិរាជបារាំង
ណាប៉ូឡេអុង បូណាផាត លើកឡើងថា"
ប្រសិនបើអ្នកចង់ឱ្យការងាររបស់អ្នកដំណើរការល្អ អ្នកត្រូវធ្វើវាដោយខ្លួនឯង "
៕
______________
Cr. Sun Veasna
No comments:
Post a Comment