តើយើងអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ?

តើយើងអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ?

រឿងសំខាន់បំផុត ដែលយើងច្រើនតែភ្លេចសួរខ្លួនឯង

គឺរឿងតូចតាច រឿងដែលមើលទៅមិនសូវសំខាន់នេះឯង ។

ក្នុងនាទីណាក៏ដោយនៃជីវិត

នៅពេលមានអ្នកដទៃ តាំងសំនួរសួរយើងថា

តើខ្លួនយើងហ្នឹងអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ?

តាមពិតទៅ វាជាសំនួរសំខាន់ខ្លាំងណាស់

សម្រាប់ជីវិតរបស់យើង ។

បើគ្មានអ្នកណាសួរយើងទេ

យើងអាចសាកយកសំនួរនេះ មកសួរខ្លួនឯងបាន

រួចហើយឆ្លើយជាមួយវាត្រង់ទៅត្រង់មក

គ្មានអ្នកណាមកកុហកបោកប្រាសយើងបានឡើយ ។

តាមពិតទៅ ជីវិតដូចជាល្បែងហ្គេមតចំណុច

តាមពិតទៅ ជីវិតដូចជាល្បែងហ្គេមតចំណុច

បើប្រៀបធៀបការប្រើជីវិតរបស់យើង

ដូចជាល្បែងហ្គេមតចំណុច

នឹងមើលឃើញបានច្បាស់ក្រឡែតថា

យើងមិនគួរនៅស្ងៀមមួយកន្លែងសោះឡើយ ។

បើសម្លឹងមើលខ្លួនឯង ដូចជាចំណុចមួយៗ

ការចេញដំណើរទៅជួបមនុស្សម្នាថ្មីៗ

ក៏ដូចជាការបន្ថែមចំណុចផ្សេងៗរបស់ជីវិតអ៊ីចឹងដែរ ។

យើងមិនដឹងទេថា

តើពេលណា ដែលជីវិតនឹងគួសខ្សែតភ្ជាប់ចំណុចផ្សេងៗ

ឲ្យចូលជាប់គ្នាតែមួយបាន?

បើថ្ងៃនេះមិនទាន់បានល្អទេ ត្រូវធ្វើថ្ងៃស្អែកឲ្យល្អជាងនេះ

បើថ្ងៃនេះមិនទាន់បានល្អទេ ត្រូវធ្វើថ្ងៃស្អែកឲ្យល្អជាងនេះ

យើងគ្រប់គ្នាមានជម្រើស

ដែលញ៉ាំងឲ្យជីវិតមានភាពល្អប្រសើរឡើង ។

គ្រាន់តែយើងធ្វើមើលមិនឃើញ

ឬមិនធ្លាប់ដឹងពីសក្ដានុពល

ធ្វើមិនដឹងពីសមត្ថភាពពិតរបស់ខ្លួនឯង ។

តែមួយថ្ងៃៗដែលយើងប្រើប្រាស់ទៅ

តើប្រើប្រាស់វាទៅបែបល្អគ្រប់គ្រាន់ឬទេ?

ឬប្រើប្រាស់សំបូរហូរហៀរ

មិនបានជួយទ្រទ្រង់ឲ្យយើងមានឱកាស

ចូលទៅជិតក្ដីសុបិន ។

កុំវិលវល់នៅជុំវិញបញ្ហា

កុំវិលវល់នៅជុំវិញបញ្ហា

បើយើងដឹងថា អ្វីដែលខ្លួនកំពុងបានធ្វើនោះ

វាមិនមែនទេ ឲ្យផ្លាស់ប្តូរវាចេញទៅ

រកដំណោះស្រាយ រកឱកាសក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ

កែសម្រួលវាឲ្យបាន ។

កុំឲ្យខាតពេលវេលា កុំគិតតែពីរអ៊ូរទាំ

តែមិនគិតរកមធ្យោបាយដោះស្រាយ កែប្រែវាចេញទេ ។

ធ្វើបែបនោះ វាមិនបានជួយដោះស្រាយអ្វីទេ

មានតែធ្វើឲ្យយើងវិលវល់នៅជុំវិញបញ្ហានោះ

ដោយមិនហ៊ានគិត មិនហ៊ានចូលមកដោះស្រាយ

តើនឹងឲ្យរឿងនោះបានល្អប្រសើរយ៉ាងម៉េច?

គិតតិចធ្វើច្រើន គិតច្រើនមិនធ្វើអ្វីសោះ

គិតតិចធ្វើច្រើន គិតច្រើនមិនធ្វើអ្វីសោះ

មនុស្សយើងគេបែងចែកជាពីរពួកធំៗ

គឺពួកមនុស្សគិតច្រើនហួសពេក

ជាមួយពួកមនុស្សមិនសូវគិតអ្វីច្រើន

តែមានមុខធ្វើច្រើន ។

ពេលយើងមិនគិតអ្វីច្រើនពេក

យើងបានធ្វើរឿងដែលបណ្ដាលមនុស្សគិតច្រើន

គេបានត្រឹមតែគិត ។

ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានថ្ងៃបានធ្វើ

លោកតាន់ ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន អ៊ិឈិតាន់

កាច់បំបាកអ្នកជំនាញទីផ្សារ

សាងអាណាចក្រលុយវាល់លានដុល្លារ

តាំងពីដើមផលិតតែអូអ៊ិឈិ ។

សប្បាយចិត្តជាមួយរឿងដែលខ្លួនឯងកំពុងធ្វើ

សប្បាយចិត្តជាមួយរឿងដែលខ្លួនឯងកំពុងធ្វើ

អាថ៌កំបាំងដែលគ្មានការពិបាកក្នុងការធ្វើអ្វីមួយឲ្យបានសម្រេច

ធ្វើអ្វីមួយឲ្យបានឈ្នះ គឺសប្បាយចិត្តជាមួយរឿងដែលខ្លួនឯងកំពុងមាន

កំពុងបាន និងកំពុងធ្វើនោះៗ ។

ធម្មជាតិរបស់មនុស្សយើង

មានភាពថ្នឹកជំនាញ និងទស្សនវិស័យខុសៗគ្នាកើតមានឡើងជាធម្មតា

បើសិនចាប់ផ្ដើមត្រង់ការទទួលស្គាល់ធម្មជាតិរបស់ខ្លួនឯង

ក៏អាចឆ្លើយតបជាមួយខ្លួនឯងបានថា

តើយកខ្លួនឯងហ្នឹងទៅទុកនៅត្រង់កន្លែងណាមួយ?

តើគួរចាប់យក ឬឆកឱកាសណាមួយទៅធ្វើកិច្ចការអ្វី

ប្រសិនយើងមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្ត

មានសេចក្ដីសុខជាមួយរឿងដែលមាន ដែលខ្លួនកំពុងធ្វើនោះ?

ចេះសមាគមមនុស្សច្រើនគ្នា រកជំនួយពីចាស់ទុំ

ចេះសមាគមមនុស្សច្រើនគ្នា រកជំនួយពីចាស់ទុំ

ចង់បានជោគជ័យត្រូវចេះសមាគម

ត្រូវចេះជ្រើសរើសរាប់អានមនុស្សម្នាផងទាំងពួង ។

បើចង់ជោគជ័យ

កុំរវល់តែរាប់អានមនុស្សប្រភេទដូចគ្នា

មានវ័យស្របាៗគ្នាឡើយ ។

យើងអាចនឹងមានចិត្តមុះមុតជាង និងរឹងមាំជាង

ក្នុងដំណាក់កាលណាមួយនៃជីវិត

ប៉ុន្តែយើងវិលវល់ទៅមកៗ

អាចទៅមិនបានឆ្ងាយ ដូចអ្វីដែលបានកំណត់ទុក

ដូចពាក្យចាស់ខ្មែរយើងពោលថា

មុចមិនជ្រៅ ទៅមិនឆ្ងាយ ។

ចង់មានបានត្រូវចាយវាយតាមបែបសេដ្ឋី

ចង់មានបានត្រូវចាយវាយតាមបែបសេដ្ឋី

មនុស្សយើងគ្រប់គ្នា

រមែងត្រូវឈានជើងដើរឡើង និង

ឈានជើងដើរចុះនៃជីវិតទាំងអស់គ្នា ។

គ្មានអ្នកណាមួយមានជីវិតបែបរមៀលចុះរកចំណុចផ្លាស់ប្ដូរមិនបានទេ

ហើយប្រហែលជាគ្មានអ្នកណាមួយមានជីវិតរុងរឿងគ្រប់ពេល និង

បែបមិនធ្លាប់ឈានជើងដើរចុះដែរ ។

យើងខំតស៊ូពុះពារមកយ៉ាងខ្លាំង

ដើម្បីសាងឋានៈជីវភាពរបស់ខ្លួន និង

ដើម្បីសាងមុខងារតួនាទីឲ្យមានស្ថិរភាពឡើង

ប៉ុន្តែកុំភ្លេចថា ការគ្រប់គ្រង់ប្រាក់ចំណូលឲ្យមានសមតុល្យ

ក៏ជារឿងមួយខ្លួនត្រូវគិតផងដែរ ។

មើលអ្នកមុខ មើលអ្នកក្រោយ ដើម្បីសាងកម្លាំងចិត្តឲ្យខ្លួនឯង

មើលអ្នកមុខ មើលអ្នកក្រោយ ដើម្បីសាងកម្លាំងចិត្តឲ្យខ្លួនឯង

មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាមកឈរនៅត្រង់នេះបាន

ប្រហែលជាធ្លាប់ឆ្លងកាត់ពាក្យមួយថា

ចុះចាញ់រាថយ ដកខ្លួន រអាចិត្ត

ក្នុងចង្វាក់ខ្លះៗក្នុងជីវិតហើយមើល៍ទៅ ។

ក្នុងន័យនេះ វាមិនមែនជាអ្វីថ្មីស្រឡាងនោះទេ

ដែលកំពុងធ្វើដំណើរក្នុងវិថីនៃជីវិតរបស់យើងម្នាក់ៗ

ស្រាប់តែមកជួបចង្វាក់ខ្លះនៃជីវិត

ដូចជាមានអារម្មណ៍ថា ចង់សម្រាក

ឬអស់សង្ឃឹមមែនទែន ។

កាន់តែឲ្យ កាន់តែបាន

កាន់តែឲ្យ កាន់តែបាន

ក្នុងជីវិតបំពេញការងារ

បើសិនចង់ធ្វើអ្វីឲ្យសម្រេចបែបមហាសាល

យើងមិនអាចធ្វើអ្វីបានដោយខ្លួនតែម្នាក់ឯងបានទេ ។

យើងត្រូវរៀនដឹងអំពីការបង្កើតក្រុមដែលមានភាពរឹងមាំ

ទាំងផ្នែកចំណេះដឹង សមត្ថភាព និងទស្សនវិស័យ

ព្រមទាំងការចូលរួមចិត្តថ្លើមមានធ្លុងតែមួយ ។

មេក្រុមដែលអាចបានទឹកចិត្តកូនចៅ

រមែងជាក្រុមដ៏រឹងមាំមួយ

ច្បាស់ណាស់ថា ក្រុមធ្វើការ ការងារនឹងដើរ ។

មេដឹកនាំត្រូវចេះដាក់ខ្លួនដើម្បីឲ្យបានចិត្តកូនចៅ

ផ្ដល់ប្រឹក្សាយោបល់ មើលថែ និងផ្ដល់ពាក្យទូន្មាន

ហើយត្រូវហ៊ានបំផុសគំនិតឲ្យកូនចៅហ៊ានគិត និងហ៊ានសម្រេចចិត្ត ។

ដាក់មុខងារឲ្យម្នាក់ៗបានគិត បានសម្រេចចិត្ត

បានស្នើមតិយោបល់របស់ខ្លួនខ្លះ តាមសមគួរ ។

ចាប់ផ្ដើមធ្វើ ធ្វើហើយ ធ្វើទៀត

ចាប់ផ្ដើមធ្វើ ធ្វើហើយ ធ្វើទៀត

ពាក្យស្លោកមួយរបស់លោក Nike និយាយថា

Just Do it.

ស្លោកដែលប្រើពាក្យសាមញ្ញៗ

តែអាចដាស់តឿនចិត្តបានល្អបំផុត។

មនុស្សដែលចង់បានភាពជោគជ័យ

ដល់ពេលវគ្គថ្នាក់នៃការគិត

ត្រូវហ៊ានចាប់ផ្ដើមអនុវត្តធ្វើវា ។

ការចាប់ផ្ដើមធ្វើពិត

វាធ្វើឲ្យយើងរៀនដឹងរឿងផ្សេងៗបានច្រើនយ៉ាងទៀត

អាចឲ្យបានជួបភាពជោគជ័យ

និងទាំងអាចជួបជាមួយបញ្ហាជាច្រើន ។

កាន់តែចាស់ ភាពឆ្លាតវៃកាន់តែថមថយ

កាន់តែចាស់ ភាពឆ្លាតវៃកាន់តែថមថយ

មិនដឹងជាយ៉ាងម៉េចទេ

មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាត្រូវបានកំពុងឆ្លងកាត់ដំណាក់កាល

នៃវ័យកុមារ ។

ឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលនៃយុវវ័យ

នឹងឈានចូលដល់ដំណាក់វ័យចំណាស់ឡើងៗ

នេះគឺជាសច្ចភាពនៃជីវិត……។

ត្រង់នេះ វាមានសភាពខុសប្លែកពីគ្នា

របស់មនុស្សដែលមានវ័យកាន់តែចាស់ ។

យើងអាចកត់សម្គាល់មើលឃើញខ្លួនឯងថា “កាន់តែចាស់ឡើងៗ”

ឬយើងកំពុងតែ “ធំឡើងៗ” ។

មានតែត្រីងាប់ប៉ុណ្ណោះដែលហូរតាមបណ្ដោយខ្សែទឹក

មានតែត្រីងាប់ប៉ុណ្ណោះដែលហូរតាមបណ្ដោយខ្សែទឹក

ធម្មជាតិ គឺជាគ្រូដែលបង្រៀនយើងល្អបំផុត

ហើយអាចអប់រំយើងបាន ដោយគ្មានការលាក់លៀមអ្វីទាំងអស់ ។

មេឃ ដី ខ្យល់អាកាស

គឺជាវត្ថុដែលនៅជិតខ្លួន

ដែលព្រមបង្រៀនយើងឲ្យឃើញពីសច្ចភាពនៃជីវិត ។

បើសិនយើងចេះសង្កេតមើល បើកចិត្តព្រមទទួល

ដូចជាការហែលទឹករបស់ត្រី វាអាចបង្រៀនយើងអ្វីម្យ៉ាងបាន

ធម្មជាតិរបស់ត្រី ចូលចិត្តហែលបញ្ច្រាសទឹកហូរ

ទោះបីពួកវាត្រូវការបញ្ចេញថាមពលច្រើនក៏ដោយ ត្រីដែលរឹងមាំគឺជា

ត្រីដែលចូលចិត្តហែលបញ្ច្រាសក្រសែទឹកហូរជានិច្ច

ប៉ុន្តែសាច់ដុំត្រីទាំងនោះ ក៏មានសភាពរឹងមាំ ។

តើអ្នកធ្លាប់ស្គាល់ត្រីឈ្មោះ ហ្សែលម៉ុន ដែរទេ?

ត្រីហ្សែលម៉ុន គឺជាត្រីចម្លែកជាងត្រីផ្សេងៗទៀត ។

រៀនតាំងគោលដៅឲ្យបានខ្ពស់ ឲ្យបានធំ

រៀនតាំងគោលដៅឲ្យបានខ្ពស់ ឲ្យបានធំ

មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាត្រូវមានក្ដីសុបិន

សុបិនដែលខុសពី

ការមានផែនការបែបជាថ្នាក់សម្លាប់ខ្លួន ។

ព្រោះថាផែនការមានគំនួសកំណត់

តែសុបិនមិនមានគំនូសកំណត់អ្វីទាំងអស់……

ហើយភាពពិសេសនៃការដាក់គោលដៅ

និងកំណត់ក្ដីសុបិននោះគឺ

យើងមិនចាំបាច់ឡើយ ដែលត្រូវទទួលយកទស្សនៈរបស់អ្នកដទៃ

ដែលជាក្រុមពួកអ្នកបំផ្លាញសុបិន

មកកំណត់លក្ខខណ្ឌសមត្ថភាពរបស់យើងទេ ។

ក្ដីសុបិនរបស់យើង

ជារឿងរបស់យើង និងខ្លួនយើង

វាមិនមែនជារឿងរបស់អ្នកដទៃឡើយ……

គិតអ្វីៗឲ្យប្រាកដប្រជា

គិតអ្វីៗឲ្យប្រាកដប្រជា

ភាពប្រាកដប្រជា

គឺជាអង្គប្រកបដ៏សំខាន់ចំពោះភាពជោគជ័យនៅក្នុងឆាកជីវិត

ការគិតខុសពីអ្នកដទៃ គិតមិនដូចអ្នកដទៃគិត

គឺជាផ្នែកមួយទៀត ដែលធ្វើឲ្យយើងមើលឃើញពីឱកាស

ក៏ខុសពីអ្នកដទៃគេមានដែរ ។

ចុះហេតុអ្វីបានជាមនុស្សភាគច្រើនគេគិត

និងមានជំនឿដូចៗគ្នាអ៊ីចឹង?

ក៏ព្រោះថា មនុស្សយើងមើលទូរទស្សន៍ដូចៗគ្នា

អានសៀវភៅស្រដៀងគ្នា និងដូចៗគ្នា

មើលរឿងកុនដែលខ្លួនចូលចិត្តដូចៗគ្នាទៀត ។

ព្រមទទួលយកខ្លួនឯង និងរៀនស្គាល់ពីកំហុស

ព្រមទទួលយកខ្លួនឯង និងរៀនស្គាល់ពីកំហុស

ក្នុងឆាកជីវិត កាលបើយើងឈានផុតកន្លងទៅមួយវិនាទីហើយ

មួយវិនាទីនោះ មិនអាចហៅឲ្យវិលត្រឡប់មកវិញបានឡើយ ។

យើងគ្មានអំណាចពិសេសអ្វីណា

អាចទាញពេលវេលាឲ្យវិលត្រឡប់ថយក្រោយ មកដោះស្រាយ

អ្វីដែលខ្លួនបានសម្រេចចិត្ត ឬបានធ្វើផុតហើយនោះទេ ។

រឿងដែលល្អបំផុត

វិលមករៀនស្គាល់ និងព្រមទទួលយកវា

សម្លឹងមើលរឿងដែលកន្លងទៅហើយនុ៎ះ

ដូចអ្វីដែលវាបានកើតមានឡើង ។

ស្វែងរកកម្លាំងបណ្ដាលចិត្តឲ្យឃើញ

ស្វែងរកកម្លាំងបណ្ដាលចិត្តឲ្យឃើញ

ឈ្មួលភ្លើង(ថ្មដែលធ្វើឲ្យមានភ្លើង) និងកម្លាំងកកិតដែលល្អបំផុត

គឺ “កម្លាំងបណ្ដាលចិត្ត” ។

បើសិនខ្លួនយើងស្វែងរកឃើញថា តើអ្វីទៅដែលនាំឲ្យបណ្ដាលចិត្ត?

តើអ្វីទៅដែលយើងធ្វើហើយបេះដូងលោតក្ដុកក្ដាក់ៗ

មានសេចក្ដីសុខ នោះហើយគឺជារឿងដែលយើងគួរនៅជាមួយវា ។

តើភាពជោគជ័យបែបណា ដែលចិត្តយើងចង់បាន?

តើភាពជោគជ័យបែបណា ដែលចិត្តយើងចង់បាន?

ជីវិតដែលសមប្រកបដោយភាពជោគជ័យ

ស្តាប់ភ្លាមៗគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ និងយល់ការរឿងនេះច្បាស់ដូចថ្ងៃ។

ត្រង់ទីនេះ រឿងដែលយើងត្រូវរំលឹកឡើងវិញគឺ

និយាមភាពជោគជ័យរបស់ខ្លួនយើង

តើវាអាចកើតមានទៅបានយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ?

ព្រោះភាពជោគជ័យរបស់មនុស្សយើងម្នាក់ៗ វាមានលក្ខណៈផ្សេងៗគ្នា

ជីវិតដែលជោគជ័យ……

សម្រាប់មនុស្សគិតទៅលើ

ការមានមុខងារតួនាទីការងាររីកចម្រើនលូតលាស់

បានក្លាយជាអ្នកចាត់ការទូទៅ ក្លាយជានាយកប្រតិបត្តិ ជាមេក្រុម

ឬបានធ្វើជាម្ចាស់ការលើអាជីវកម្មខ្នាតយក្ស ជាដើម ។

មានទស្សនវិស័យគ្រប់រឿង

មានទស្សនវិស័យគ្រប់រឿង

ខពិតមិនពិតក្នុងជីវិតរបស់យើងនោះគឺ

មនុស្សយើងម្នាក់ៗអាចជ្រើសរើសធ្វើរឿងផ្សេងៗតាមចិត្តចង់បាន

ប៉ុន្តែមនុស្សយើងភាគច្រើន មិនសូវហ៊ានជ្រើសរើសប៉ុន្មានទេ

បើជ្រើសរើសវិញ ក៏ជ្រើសរើសតាមបែបស្ទាក់ស្ទើរ ស្ទើរហ៊ានបន្តិច ស្ទើរខ្លាចបន្តិច។

ក្នុងជីវិតមនុស្សយើង ដែលអាចរកឃើញខ្លួនឯងនៅលើការជ្រើសរើស

នៅលើផ្លូវបំបែកត្រង់ចំណុចខ្លួនឯង អ្នកសម្រេចចិត្តជានិច្ច

និងក្រោយពីការសម្រេចចិត្ត ហើយវាក៏មានប្រការខ្លះៗ

ដែលមនុស្សយើងសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសខុសដែរ ។